Paprocie ogrodowe – rosną szybko i nie są skomplikowane w uprawie
Paproć – wymagania
Paprocie najlepiej rosną w cienistych, półcienistych i wilgotnych miejscach. Szukajmy im stanowisk pod koronami drzew i w pobliżu krzewów. Paprocie właściwie poradzą sobie w każdej glebie, jednak idealna będzie dla nich próchnicza i wilgotna, powinna być jednak przepuszczalna.
Przy uprawie paproci istotne jest pH gleby. Większość gatunków preferuje podłoże lekko kwaśne lub kwaśne. Są jednak gatunki, którym powinniśmy zapewnić glebę wapienną. To zanokcica skalna i paprotnica krucha.
Paprocie uprawiamy w miejscach wilgotnych (najlepiej nad brzegami zbiorników wodnych). Gdy panuje gorące lato, należy je regularnie podlewać. By gleba wolniej traciła wilgoć, paprocie należy ściółkować igliwiem lub korą drzew iglastych.
Gdy nadchodzi koniec zimy, pod paproć podsypujemy 5-centymetrową warstwę ziemi liściowej lub kompostu. Dzięki temu gleba utrzyma wilgoć i roślina będzie wymagała podlewania jedynie podczas okresów suszy.
Paprocie – uprawa
Paproci ogrodowych nie trzeba specjalnie nawozić, zwłaszcza jeśli rosną w próchniczej glebie. Najwyżej wiosną możemy je odżywić kompostem albo nawozem wieloskładnikowym.
Przycinanie paproci
Starych paproci nie przycinamy jesienią i zimą. Stare liście dobrze osłaniają podstawę rośliny przed mrozem. Z przycinaniem czekamy do wiosny, gdy rozwiną się już młode liście.
Rozmnażanie paproci
To prosta metoda: jesienią ścinamy zdrowy liść i pozostawiamy go na kartce papieru na dwa-trzy dni do wyschnięcia. Z czasem kartka pokryje się zarodnikami. Wypełniamy doniczkę wilgotną glebą lub kompostem i ustawiamy ją na podstawce z wodą. Zarodniki delikatnie umieszczamy na podłożu w doniczce. Po wysianiu zarodników przykrywamy doniczkę folią lub szklanką. W ten sposób gleba utrzyma wilgoć przez cały czas. Ustawiamy doniczkę na podstawce wypełnionej wodą. Wkrótce (d 3 do 12 tygodni, w zależności od odmiany) pojawią się sercowate przedrośla. Wówczas zdejmujemy osłonę, by ułatwić przepływ powietrza. Gdy roślinki podrosną i będą miały po kilka centymetrów, przesadzamy je pojedynczo do doniczek z wilgotnym kompostem. Do gleby przesadzamy je wczesną wiosną lub jesienią.
Drugim sposobem na rozmnażanie paproci jest podział karp. Na wiosnę, gdy paproć zacznie zajmować zbyt dużo miejsca i nadmiernie się rozrastać, należy ją podzielić. Wykopujemy wówczas kępę i przecinamy na dwie części piłką. Jeśli jest wyjątkowo duża, dzielimy ją za pomocą dwóch par wideł, które wbijamy w środek kępy tyłem do siebie, a następnie odwodzimy trzonki, by bryła rozpadła się na dwie mniejsze części. Następnie podzieloną paproć sadzimy w dowolnej części ogrodu.
Odmiany cieniolubnych paproci
Jest wiele odmian paproci ogrodowych. Wybraliśmy najatrakcyjniejsze z nich. Prawie wszystkie preferują zacienione miejsca i wilgotną, osłoniętą glebę.
Adiantum stopowe. To odporna na mróz paproć, niewielka, osiąga do 15 cm. Poleca się ją do ogródków skalnych.
Języcznik zwyczajny. Dobrze rośnie na ocienionym skalniaku lub w towarzystwie innych paproci.
Zanokcica skalna. Częściowo zimozielona karłowata paproć. Należy zapewnić jej podłoże wapienne. Nadaje się dom ogródków skalnych. Ma jasnozielone pierzaste liście i czarne nerwy główne.
Wietlica samcza. Odporna na mróz. Ma delikatne zielone liście.
Narecznica. Ma szerokie trójkątne, pierzaste liście, których barwa zmienia się od miedzianej po ciemnozieloną. Ma zwarty pokrój i nadaje się do ogródków skalnych.
Pióropusznik strusi. Gatunek odporny na mróz, najlepiej rośnie w pobliżu zbiornika wody. Najpopularniejszy w Polsce. Rośnie w lasach. Jest ekspansywny, więc należy sadzić go w większych ogrodach. Dorasta do metra wysokości.
Długosz królewski. Paproć lubiąca wilgotne, ale nasłonecznione miejsca. Ma miedzianoróżowe liście. W naturze występuje rzadko, można spotkać ją na torfowiskach i w podmokłych lasach. Gatunek objęty jest ścisłą ochroną gatunkową.
Paprotnik szczecinkozębny. Zimotrwała paproć o zielonkawych, podzielonych liściach. Preferuje chłodne, zadrzewione stanowiska. Osiąga ponad metr wysokości.