Proponujemy wyprawę z dala od turystycznego gwaru, grilla i gofrów (kto był w Mikołajkach, wie, o czym mowa). Nakomiady przed II wojną światową nosiły nazwę Eichmedien. Leżą ok. 10 km na południowy wschód od Kętrzyna. Dwór znajduje się na obrzeżach wsi o tej samej nazwie na rozległym wzgórzu. Otoczony jest przepięknym ogrodem w dwóch stylach: angielskim i francuskim. Przy dworze znajdują się również budynki gospodarcze o ciekawej architekturze ceglanej.
Mazury z dala od turystów
Nakomiady to jedna z najdawniejszych pruskich osad rybackich, która pierwszy przywilej lokacyjny dostała od zakonu pod koniec XIV wieku. Następnie został on odnowiony przez dobrze nam znanego komtura krzyżackiego Ulricha von Jungingena w 1402 roku. Na wzgórzu, nad rzeką Gruber zbudowano wówczas warownię krzyżacką, a we wsi murowany kościół (stoi do dziś). W miejscu dzisiejszego dworu wzniesiono średniowieczny dwór. Prawdopodobnie pałac w Nakomiadach jest połączony podziemnymi korytarzami z kościołem i warownią. Istnienie ochów zostało potwierdzone, jednak nie zostały jeszcze zbadane.
W 1642 roku dobra w Nakomiadach zostały oddane Johannowi von Hoverbeck (brandenburskiemu posłowi w Polsce), potem należały do jego syna, który sprzedał majątek Friedrichowi Redecker. Rodzina ta uczyniła z Nakomiad znakomicie prosperujące gospodarstwo rolne. Jako jedni z pierwszych w okolicy uprawiali buraki cukrowej rzepak, hodowali także zwierzęta.
Pałac w Nakomiadach
Pałac w Nakomiadach został wzniesiony w latach 1704-1706. Zaprojektował go architekt Józef Pioli. Przypuszcza się, że projekt dotyczył gruntownej przebudowy budynku tam istniejącego. Ze średniowiecznego budynku pozostały dwukondygnacyjne piwnice, których mury mają grubość 1 metra. Dwór w Nakomiadach wzniesiony został w stylu baroku holenderskiego: oszczędnego, o harmonijnych proporcjach i wysmakowanym detalu.
Ponura legenda
Z pałacem związana jest legenda, którą opowiadają mieszkańcy wsi. Na schodach wejściowych do dworu odciśnięte w ganicie są dwa ślady, jeden w kształcie serca. Skąd się wzięły? Córka właściciela szaleńczo zakochała się w parobku. Gdy ojciec dowiedział się o mezaliansie, kazał parobka powiesić, a nieszczęsna z rozpaczy rzuciła się z okna na kamienne schody. Dwa ślady to jej serce i ślad po dziecku, które nosiła w łonie.
Po wojnie pałac jak setki innych dworów na terenie Warmii i Mazur zaczął popadać w ruinę. Główny budynek zaadoptowano na mieszkania dla pracowników PGR-u i przedszkole. Później dwór stał bardzo długo pusty. W kaplicy w parku znajdował się magazyn nawozów sztucznych.
Dawny blask majątku
W 1998 roku młode małżeństwo z Warszawy kupiło majątek. Był w opłakanym stanie, lecz oni wierzyli, że uda im się przywrócić dawną świetność. Jeśli odwiedzicie Nakomiady dziś, trudno wyobrazić sobie, że kiedyś wyglądały inaczej. W pałacu działa niewielki, kameralny hotelik, a tuż przy głównej bramie manufaktura ceramiczna specjalizująca się w produkcji pieców kaflowych. Na miejscu można kupić również urocze ceramiczne, ręcznie malowane wazony, lampy, zastawy obiadowe i świeczniki-miniaturki pieców produkowanych w Nakomiadach.
Park i ogród
Pałac w Nakomiadach otoczony jest rozległym parkiem. Znajduje się tu ponad 600 starych drzew, w tym dwa pomniki przyrody liczące ponad 300 lat. Noszą imiona pierwszych właścicieli. Wiosną, pomiędzy drzewami rosną dywany przylaszczek.
Park w Nakomiadach na Mazurach wiosną
Park w Nakomiadach na Mazurach wiosną
Park w Nakomiadach na Mazurach wiosną
Park w Nakomiadach na Mazurach wiosną
Park w Nakomiadach na Mazurach wiosną
Park w Nakomiadach na Mazurach wiosną
Park w Nakomiadach na Mazurach wiosną
Park w Nakomiadach na Mazurach wiosną
Park w Nakomiadach na Mazurach wiosną
Park w Nakomiadach na Mazurach wiosną
Park w Nakomiadach na Mazurach wiosną
Park w Nakomiadach na Mazurach wiosną
Park w Nakomiadach na Mazurach wiosną
Park w Nakomiadach na Mazurach wiosną
Park w Nakomiadach na Mazurach wiosną
Park w Nakomiadach na Mazurach wiosną
Po wschodniej stronie majątku znajdziemy niesamowity ogród w stylu francuskim. Żywopłoty z bukszpanów tworzą tu zawiły labirynt ścieżek. Latem rosną między nimi róże. Jest także ogród warzywny i sad owocowy. Gdy pójdziemy nieco dalej, dotrzemy do najprawdziwszego labiryntu. Tu żywopłot jest tu dużo wyższy. Uwierzcie, można się zapodziać!
Przy pisaniu korzystaliśmy z publikacji „Pałace i dwory dawnych Prus Wschodnich”, Małgorzata Jackiewicz-Garniec i Mirosław Garniec, Studio Arta.
Czytaj też:
Nie wiesz, gdzie się wybrać w majówkę? Polecamy ogród na dachu. Wstęp wolnyCzytaj też:
Magnolie, bzy, narcyzy. Zobacz, co już zakwitło w Ogrodzie Botanicznym w Warszawie