- Do kiedy można siać ogórki gruntowe?
- Stanowisko, które zapewni sukces. Ogórki mają konkretne wymagania
- Dlaczego ogórki żółkną i nie owocują?
- Podlewanie to klucz. Ale tylko pod jednym warunkiem
- Zrób rozsadę, nie ryzykuj: sprawdzony sposób na lepsze plony
- Ekspercka rada na koniec: nie siej dwa razy w to samo miejsce
Uprawa ogórków gruntowych uchodzi za nieskomplikowaną, ale nawet przy tej pozornej łatwości nietrudno o poważny błąd, który całkowicie zniweczy wysiłek ogrodnika. Zwłaszcza latem — kiedy uprawa zbliża się ku końcowi, a warunki stają się bardziej wymagające. Sprawdź, czego unikać, jak zadbać o glebę, nawożenie i podlewanie, by rośliny nie tylko przetrwały, ale też obficie plonowały do końca sezonu.
Do kiedy można siać ogórki gruntowe?
Optymalny termin siewu ogórków przypada na drugą połowę maja i pierwszą połowę czerwca, kiedy minie ryzyko przymrozków, a gleba osiągnie temperaturę powyżej 15°C. Mimo to, wciąż możliwy jest późniejszy siew – nawet do 15 lipca, pod warunkiem że wybierzemy odmiany do kwaszenia (np. ‘Octopus’, ‘Śremski’, ‘Borja F1’).
W tym okresie szczególnie ważne jest zapewnienie roślinom stabilnych warunków mikroklimatycznych. Doskonałym rozwiązaniem jest tunel foliowy, który przedłuża sezon wegetacyjny, chroni przed chłodnymi nocami i nadmiernym słońcem.
Stanowisko, które zapewni sukces. Ogórki mają konkretne wymagania
Ogórki (Cucumis sativus L.) są roślinami krótkiego dnia i ciepłolubnymi. Najlepiej rosną w słonecznych, zacisznych miejscach, na stanowiskach osłoniętych od wiatru, w glebach próchniczych, przepuszczalnych, lekko wilgotnych i o pH zbliżonym do obojętnego (6,5–7,2).
Zbyt mała ilość światła lub nadmierne przesuszenie powodują zahamowanie wzrostu, zrzucanie zawiązków kwiatowych, deformację owoców oraz żółknięcie liści, które często błędnie uznaje się za objaw choroby.
Dlaczego ogórki żółkną i nie owocują?
Żółknięcie dolnych liści i zniekształcone owoce to objaw niedoboru składników pokarmowych, głównie potasu, fosforu, wapnia i magnezu. Ogórki są szczególnie wrażliwe na braki potasu – pierwiastka odpowiedzialnego za prawidłowe owocowanie i odporność na suszę.
W przypadku niepokojących objawów warto zastosować nawożenie interwencyjne preparatem wieloskładnikowym (np. NPK + mikroelementy), a wcześniej wzbogacać glebę:
- kompostem ogrodowym (źródło próchnicy i mikroorganizmów glebowych),
- biohumusem (naturalny stymulator wzrostu),
- gnojówką z pokrzywy (azot, mikroelementy, naturalna ochrona przed mszycami i przędziorkami).
Podlewanie to klucz. Ale tylko pod jednym warunkiem
Ogórki wymagają systematycznego i głębokiego podlewania, szczególnie w fazie kwitnienia i zawiązywania owoców. Jednak częsty błąd polega na polewaniu liści i pędów, co prowadzi do rozwoju chorób grzybowych (np. mączniaka rzekomego).
Rekomendowane jest podlewanie przy podstawie rośliny, najlepiej rano lub późnym popołudniem, aby ograniczyć parowanie i nie przegrzewać korzeni.
Zrób rozsadę, nie ryzykuj: sprawdzony sposób na lepsze plony
Zamiast siać ogórki bezpośrednio do gruntu, można je wstępnie przygotować w rozsadniku lub w doniczkach. To sposób często wykorzystywany przez doświadczonych ogrodników, który pozwala zaoszczędzić czas i ograniczyć ryzyko niepowodzenia.
Jak zrobić rozsadę ogórków:
- Wybierz doniczki torfowe lub biodegradowalne.
- Wypełnij je zasadowym, przepuszczalnym podłożem ogrodniczym.
- W każdej umieść po 2–3 nasiona.
- Po 3–4 tygodniach przesadź do gruntu razem z całą bryłą korzeniową.
Ekspercka rada na koniec: nie siej dwa razy w to samo miejsce
Ogórki należą do rodziny dyniowatych (Cucurbitaceae), a ich uprawa w tym samym miejscu co w roku poprzednim prowadzi do wyjałowienia gleby i zwiększa ryzyko porażenia przez patogeny glebowe (np. Fusarium spp., Pythium spp.). Dlatego nie powinny wracać na to samo stanowisko przez minimum 3–4 lata.