Jaśminowiec, czyli ten krzew, który świetnie znamy z ogródków naszych babć, bardzo często mylony jest z jaśminem. A jaśmin to zupełnie inna roślina! Także obłędnie pachnie, ale jego liście i kwiaty wyglądają zupełnie inaczej. Poza tym pochodzi z rodziny oliwkowatych, a nasz swojski jaśminowiec to hortensjowate. Znamy bardzo wiele odmian jaśminowca (ok. 60). W naturze można je spotkać w południowej i południowo-wschodniej Europie (od Włoch do Kaukazu). Ci, którzy byli na przykład w Tunezji, zauważyli zapewne, że bukieciki z jaśminowca są atrybutem eleganckich panów, którzy zawsze mają jeden na podorędziu, by w razie poczucia na ulicy brzydkiego zapachu powąchać wonne kwiaty.
Jaśminowiec wonny, charakterystyka
Jaśminowiec wonny ma sztywne, wyprostowane pędy. Tworzy krzewy o wysokości 2-3 metrów. Starsze pędy rośliny wginają się na boki. Liście jaśminowca (ok. 8 cm) są ciemnozielone o jajowatym kształcie, po bokach delikatnie ząbkowane. Kwiaty – białe w odcieniu kremowym zebrane są w grona po 5-9 sztuk. Mają po 4 płatki i liczne, żółte pręciki. Ich średnica wynosi średnio ok. 3 cm. Znane są ze swojego oszałamiającego wprost zapachu.
Jaśminowiec przywędrował do Europy w XVI wieku i od razu zyskał ogromną popularność.
Jaśminowiec wonny kwitnie na przełomie maja i czerwca oraz w czerwcu. To właśnie jego zapach zmieszany z aromatem piwonii kojarzą się z początkiem lata. Do najczęściej spotykanych odmian jaśminowca wonnego należą: Biały Karzeł wyhodowany w arboretum w Kórniku (obfite kwitnienie), Aureus (złociste liście) i Veriegata (zielono-białe liście).
Jaśminowiec wonny, uprawa, stanowisko
Jaśminowiec wonny to idealny krzew dla początkujących, mniej doświadczonych ogrodników. Roślina ta nie ma praktycznie żadnych wymagań glebowych. Znakomicie rośnie w każdej ziemi ogrodowej. Dla jaśminowca przeznaczamy stanowisko słoneczne lub półcieniste. Dobrze rośnie pod konarami wysokich drzew. Jaśminowiec jesienią gubi liście. Jest rośliną mrozoodporną i z powodzeniem możemy go uprawiać na całym terenie naszego kraju. Bardzo często sadzi go się w parkach, na osiedlach mieszkaniowych i w ogrodach, zarówno na wsi, jak i w mieście. Jaśminowce sadzi się pojedynczo, w szpalerach i większych grupach. Dobrym pomysłem jest umieszczenie jaśminowca w sąsiedztwie altany lub tarasu. Jego zapach będzie umilał nam czerwcowe wieczory. Krzew jaśminowca bardzo łatwo rozmnaża się z sadzonek zdrewniałych.
Jaśminowiec panieński, charakterystyka i uprawa
O jaśminowcu panieńskim warto wspomnieć, ponieważ nadaje się do mniejszych ogrodów i działek. Krzewy jaśminowca panieńskiego dorastają maksymalnie do 2 metrów. Ma pędy sztywne i wyprostowane, a liście nieco szersze niż w przypadku jaśminowca wonnego. Jego kwiaty są białe, pełne i pachnące. Ich średnica wynosi od 3 do 5 cm. Zebrane w grona, pięknie pachną. Uwaga! Jaśminowiec panieński ma takie same wymagania jak jaśminowiec wonny. Kwitnie na przełomie czerwca i lipca. Często spotykana odmiana jaśminowca panieńskiego to Girandole. Pachnie słabiej niż inne jaśminowca i dorasta do 1,5 metra wysokości.
Czytaj też:
Czerwiec w ogrodzie. Sprawdź, czy robisz wszystko jak trzebaCzytaj też:
Wystarczy kilka kropel i deszczówka. Podlewaj tym azalie, a będą kwitły bujnie i długo