Róże okrywowe, chociaż trudno w to uwierzyć zostały wyhodowane zaledwie pół wieku temu, bo w latach 70. XX wieku. Ta grupa róż jest bardzo zróżnicowana pod względem kolorów, wielkości, pokroju. Są niesamowite, bo tworzą przepiękną, zwartą okrywę z pędów, liści i kwiatów przy naprawdę ograniczonych wymaganiach uprawowych. Mają przy tym bardzo dużą wartość dla ekosystemu – zakrywają powierzchnię gleby, dzięki czemu mniej się nagrzewa i traci mniej wody na skutek parowania. Róże okrywowe możemy traktować jako alternatywę trawników i sadzić je w miejscach trudno dostępnych: na zboczach i stokach. Stanowią znakomite schronienie dla zwierząt – ptaków i małych ssaków, a także owadów.
Jak wyglądają kwiaty róż okrywowych
Kwiaty róż okrywowych są zwykle niewielkie, pojedyncze albo półpełne. Przyjmują zdecydowane, mocne kolory. Płatki róż okrywowych ułożone są luźno, dlatego też szybko po przekwitnięciu usychają i opadają. Kwiaty takich róż zebrane są w liczne i duże kwiatostany. Kwitną długo i nieprzerwanie do jesieni. Zdecydowana większość róż tych odmian powtarzają kwitnienie, dlatego nie tnie się ich po kwitnieniu.
Co lubią róże okrywowe – warunki uprawy i pielęgnacji
Róże okrywowe, by pięknie i bujnie kwitły, wymagają nasłonecznionego stanowiska, lecz całkiem nieźle radzą sobie również w półcieniu. Są o wiele bardziej tolerancyjne od innych gatunków róż. Dobrze rosną na glebach mało zasobnych, a także ubogich. Znoszą zasolenie i zanieczyszczenia miejskie. Nie wymagają regularnego przycinania, a jedynie cięcie kosmetyczne. Jeśli uprawiamy róże okrywowe w ogrodzie, nawozimy je wiosną nawozami mineralnymi lub obornikiem. Możemy również dokarmiać je domowymi odżywkami. Różom okrywowym dobrze robi ściółkowanie podłoża korą drzew iglastych.
Róże okrywowe są mrozoodporne oraz nic sobie nie robią z upałów i przedłużającej się suszy. Olbrzymia większość róż okrywowych nie choruje i rzadko jest atakowana przez szkodniki. Cięcie róż okrywowych ograniczamy do cięcia kosmetycznego i ewentualnego usuwania przemarzniętych pędów po zimie.
Czytaj też:
Mieszam wódkę i wodę, a potem podlewam lub robię oprysk. Szkodniki nawet nie podchodzą
Róże okrywowe dzielą się pod względem wysokości i pokroju
Róże okrywowe są szalenie zróżnicowaną grupą roślin. Możemy więc podzielić je ze względu na wysokość i pokrój krzewów.
Róże okrywowe do 40 cm, silnie rozkrzewione, bardzo gęste o pokładających się pędach. Sadzi się je na obwódkach, jako alternatywę trawników, w skalnych ogródkach oraz w uprawie pojemnikowej. Do odmian takich róż należą między innymi: Bienenweide Bicolor (różowa), Bienenweider Gelb (żółta), Drift Peach (brzoskwiniowa), Knirps (różowa), Topolina (koralowa).
Róże okrywowe do 80 cm mają sztywny, wzniesiony pokrój i proste pędy. Róże te stosuje się na klasyczne nasadzenia okrywowe oraz na rabaty mieszane z byinami. Nadają się także do uprawy pojemnikowej. Jeśli marzymy o takich różach, szukajmy odmian: Alexander von Humboldt (czerwona), Lemon Fizz (żółta), Orienta Diamila (amarantowa).
Róże okrywowe o wysokości do 80 cm, lecz z pędami łukowato wygiętymi, które szeroko pokładają się na boki. Stosuje się na klasycznych nasadzeniach uprawowych oraz na rabaty mieszane z bylinami. Nadają się także do uprawy w skrzyniach i donicach. Do najładniejszych takich róż należą odmiany: Lovely Fairy (ciemnoróżowa), Fortuna (różowa), Alba Meidiland (biała).
Róże okrywowe o wysokości od 80 cm do 150 cm. Silnie się rozrastają, gęste u dołu, często pędach łukowato wygiętych i opadających. Róże te świetnie nadają się na żywopłoty i zapory, a także jako ogrodowe solitery. Do najpopularniejszych odmian należą: Purple Roadrunner (amarantowa), Weg Der Sinne (purpurowo-fioletowa z jasnym oczkiem), Schneeflocke (biała).
Róże okrywowe niskie, od 10 do 40 cm, płożą się po powierzchni, pędy wiotkie i bardzo długie. Zastosowanie: niskie okrywy, zwieszające się z płotów i murków. Odmiany: Red Max Graf (czerwona), Snow Pop (biała), Sommer-Abent (czerwona).
Czytaj też:
Te krzewy kwitną aż do przymrozków. Sprawdź, co najlepiej posadzić w ogrodzieCzytaj też:
Miksuję dwa składniki, dolewam wody i turboodżywka do róż gotowa. Kwitną po niej aż do jesieni