Astry jesienne, czyli marcinki – uprawa, pielęgnacja
Astry jesienne to obok wrzosów i chryzantem najczęściej spotykane w ogrodzie kwiaty końca sezonu. Pięknie ożywiają wrześniowe i październikowe rabaty. Oto wszystko, co powinniście wiedzieć o tych niezwykłych kwiatkach.
Astry jesienne wieloletnie – jak wyglądają?
Astry dzielimy w zależności na porę kwitnienia na wiosenne, letnie i jesienne. Te ostatnie są najliczniejsze i najbardziej doceniane ze względu na to, że pozostają na rabacie aż do listopada. Astrami jesiennymi dekoruje się często groby 1 listopada.
Ogromna większość astrów jesiennych to byliny wieloletnie, zdarzają się jednak jednoroczne wyjątki, które wykorzystuje się na kwiaty cięte. Kwiatostany astrów jesiennych składają się z dwóch rodzajów kwiatów. W środku koszyczków kwiatowych znajdziemy kwiaty rurkowe, a na zewnątrz – języczkowatymi. Maja różne kolory – marcinki są białe, fioletowe, różowe, czerwone, niebieskie. Jeśli wszystkie je posadzimy razem na rabacie, efekt będzie naprawdę oszałamiający. Ich łodygi są częściowo zdrewniałe, liście lancetowate. Pod ziemią znajdziemy karpę korzeniową i rozłogi, czyli pędu podziemne. To dzięki nim roślina bujnie się rozrasta. Astry jesienne występują w bardzo wielu odmianach. Różnią się one od siebie średnicą kwiatów i wielkością krzewów. Wysokość tych roślin waha się w zależności od gatunku i odmiany od 20 do 180 cm.
Uprawa astrów jesiennych wieloletnich
Uprawa marcinków nie jest skomplikowana, a one są odpornymi roślinami. Jednak, by z powodzeniem je uprawiać, powinniśmy trzymać się pewnych zasad. Oto upodobania uprawowe astrów jesiennych.
Stanowisko. Astry jesienne sadzimy w miejscach nasłonecznionych i osłoniętych od wiatru.
Podłoże. Marcinki najlepiej rosną na glebach żyznych, przepuszczalnych. Odczyn pH: od 5,5 do 6,5. najmniej wymagającą odmianą astrów jesiennych są astry wrzosolistne.
Sadzenie. Istotne są odległości pomiędzy sadzonkami marcinków. Roślin nie należy sadzić zbyt gęsto, ponieważ często poraża je mączniak prawdziwy (to najczęściej atakująca astry jesienne choroba). Rozstawy uzależniamy od spodziewanej wielkości roślin:
- astry wysokie – rozstaw 80x80 cm,
- astry średniowysokie – rozstaw 50x50 cm,
- astry niskie – rozstaw 20x20 cm.
Podlewanie. Nawadnianie astrów jesiennych jest istotne. Podłoże pod marcinkami powinno być stale umiarkowanie wilgotne. Astry są bardzo wrażliwe na suszę, objawem przesuszenia jest utrata dolnych liści na łodydze. Astry jesienne podlewamy bezpośrednio na glebę. Moczenie liści sprzyja rozwojowi chorób grzybowych.
Nawożenie. Astry jesienne nawozimy wczesna wiosna kompostem, a w maju nawozem płynnym wieloskładnikowym.
Marcinki – zimowanie
Gdy rośliny przekwitną, łodygi astrów jesiennych ścinamy tuż przy ziemi. Astry jesienne wieloletnie to byliny wieloletnie. Najczęściej bez problemu znoszą zimę, o ile pada śnieg. Znacznie gorzej znoszą zimy bezśnieżne. To plus silne, mroźne wiatry mogą sprawić, że marcinki przemarzną (dlatego sadzimy je w osłoniętych od wiatru miejscach). Gdy śniegu brak, możemy chronić rośliny, okrywając je gałązkami roślin iglastych.
Odmładzanie astrów jesiennych wieloletnich
Gdy rok po roku marcinki słabiej rosną i mniej obficie kwitną, to znak, że rośliny potrzebują odmłodzenia, a więc przesadzenia ich w inne miejsce. Zwykle dzieje się tak po kilku latach (od 3 do 5). By przesadzić i tym samym odmłodzić roślinę, wykopujemy ją i oddzielamy od karpy. Karpę wyrzucamy, a rozogi sadzimy. W ten sposób mamy nowe i młode egzemplarze. Zabieg ten przeprowadzamy wiosną, na przełomie kwietnia i maja. Pamiętamy o żyznym podłożu, które sprzyjać będzie wzrostowi młodych roślin.