Na początek rozwiewamy wątpliwości – starej tapety należy się bezwzględnie pozbyć (poza jednym wyjątkiem, ale o tym niżej). Zanim jednak przystąpimy do pracy, mieszkanie lub pokój trzeba przygotować do tej operacji.
Przede wszystkim warto wynieść z pomieszczenia, co się tylko da. Pozostałe sprzęty przykryć folią malarską. Najlepiej przykleić ją na brzegach, żeby kurz nie dostawał się pod spód, a kurzu niestety będzie sporo.
Ważna sprawa! Jeśli trzeba będzie zrywać tapetę na mokro (a jest duże prawdopodobieństwo, że tak się stanie), należy odłączyć prąd i odkręć ramki od włączników i gniazd elektrycznych. A to oznacza takie rozplanowanie prac, by można je było prowadzić przy świetle dziennym. Wszystko gotowe? Zatem do dzieła!
Zacznijmy jednak od wyjątku, czyli tapety papierowej, której w pewnych okolicznościach usuwać nie trzeba.
Kiedy nie trzeba pozbywać się starej tapety papierowej?
Tapetę papierową można zostawić na ścianie jako podkład dla nowej warstwy okładziny. Ale pod dwoma warunkami:
- ściana pokryta tapetą musi być sucha, bez objawów zagrzybienia i/lub pleśni;
- tapeta papierowa musi dobrze przylegać do ściany. Nie może być żadnych zadziorów i uszkodzeń ani pustych wybrzuszeń między tapetą a ścianą.
Jeśli powyższe warunki są spełnione, ścianę należy odkurzyć, zagruntować i po czasie przewidzianym przez producenta preparatu gruntującego rozpocząć klejenie nowej tapety.
A co jeśli stara tapeta ma podkład papierowy, ale górną warstwę z tworzywa sztucznego? Można zedrzeć tylko wierzch (uprzednio zwilżywszy tapetę), a spód zostawić jako podkład dla nowej okładziny.
Sposób usuwania tapety flizelinowej
Tapeta flizelinowa (czasem nazywana, choć błędnie, tapetą fizelinową lub tapetą na fizelinie) położona na przeznaczony do niej klej jest łatwa do usunięcia na sucho. Wystarczy metalowa szpachla o średniej szerokości (dobrze ją wcześniej naostrzyć osełką).
Ważne, by wykonywać długie posuwiste ruchy, starając się, żeby odrywana tapeta była przez cały czas ułożona równolegle do ściany. Szarpanie i zadzieranie tapety skutkuje jej porwaniem na małe kawałki.
Jeśli okładzina stawia opór, można jej wierzch delikatnie ponacinać skalpelem budowlanym, dzięki temu łatwiej usunąć tapetę ze ściany.
Jak zdjąć starą tapetę winylową lub tapetę z włókna szklanego?
Zaczynamy od próby zdjęcia tapety na sucho, metodą opisaną wyżej. Jeśli odchodzi całymi brytami – super! Jeśli się rwie, trzeba zmienić metodę. Potrzebne będą:
- spryskiwacz do kwiatów;
- wałek do malowania i korytko, opcjonalnie – gąbka lub pędzel (nie polecamy, bo chlapie).
Starą tapetę należy dobrze nawilżyć na całej długości pasa i zostawić na około 15–20 minut, po tym czasie za pomocą szpachli sprawdzić czy odchodzi. Jeśli tak – zdejmujemy, co jakiś czas używając spryskiwacza, żeby tapeta była odpowiednio miękka.
Jeśli nadal trzyma się ściany lub odchodzi tylko wierzchnia warstwa, trzeba podjąć kolejną próbę, tym razem z gorącą wodą. Lub użyć wody z octem w proporcjach 1:1.
Pozostałości kleju na ścianie również należy się pozbyć, robi się to przy pomocy specjalnego preparatu, dostępnego w marketach budowlanych.
Narzędzia do usuwania tapet
Gdy zawiodą proste sposoby, trzeba sięgnąć po metody bardziej zaawansowane i wspomóc się odpowiednim sprzętem.
Wałek perforacyjny. Do usuwania tapet grubych oraz takich, które mają mocną i nieprzepuszczalną wierzchnią warstwę przyda się wałek perforacyjny (inna nazwa: nakłuwacz do tapet). Ma gęsto rozmieszczone metalowe kolce i niepokojąco przypomina narzędzie tortur. Trzeba po prostu podziurawić nim tapetę, by woda miała szansę dotarcia do spodniej warstwy.
Wałek z kolcami jest najskuteczniejszy i najłatwiejszy w obsłudze, ale można zastąpić go drucianą szczotką. Sprawdzi się też papier ścierny o grubym ziarnie nałożony na klocek ścierny lub specjalną pacę. Ale ostrzegamy – to ciężka praca i jest przy niej sporo kurzu. Warto założyć maskę zabezpieczającą oczy i usta.
Parownica do ściągania tapet (inne nazwy: parowy odklejacz do tapet, urządzenie parowe do usuwania tapet). Taki sprzęt kosztuje od 100 do 300 zł, ale można wspomóc się ręczną parownicą do prasowania lub, jeśli mamy już jakieś urządzenie parowe, dokupić specjalną końcówkę do ściągania tapet.
Agregat parowy można również wynająć w specjalistycznym sklepie tapeciarskim lub wypożyczalni sprzętu elektromechanicznego.
W tej metodzie chodzi o to, żeby odspoić fragment tapety (zaczynamy od dołu, bo para się unosi) i skierować pod nią dyszę. Uwaga na ręce! Praca z parą wymaga zabezpieczenia dłoni termoochronnymi rękawicami (inaczej: rękawice termiczne). Poparzenia parą są paskudne – bolesne i długo się goją.
Po zmiękczeniu parą, stara okładzina powinna łatwo odchodzić. Oczywiście, żeby zerwać tapetę dokładnie, także w tym przypadku przyda się szpachla.
Preparaty do usuwania tapet
Sprzedawane są pod postacią płynnego koncentratu, który należy samodzielnie rozcieńczyć wodą w proporcjach podanych przez producenta (stężenie dostosowuje się do rodzaju tapety, papierowe wymagają mniejszego, winylowe większego).
Dostępne są również gotowe płyny, które od razu nakłada się na ścianę (bez rozcieńczania). Jedne i drugie działają na tej samej zasadzie – wnikają w strukturę tapety i rozpuszczają klej. Preparat wystarczy nanieść na ścianę i odczekać kilka minut.
Specjaliści zapewniają, że płyn do usuwania tapet można zmieszać przy pomocy parownicy (oczywiście tylko przemysłowej, do parownicy prasującej nie radzimy nalewać żadnej chemii).
Ważne! Do usuwania tapet nie wolno stosować płynów do mycia naczyń. Mogą wywabić ze ściany tłuszcz lub inne substancje, które później podczas nakładania kleju zawierającego wodę będą wypływać na powierzchnię. Efekt? Nowa tapeta nimi nasiąknie i powstaną plamy.
Usuwanie tapety ze ściany gipsowej
Bywa że metodę usuwania tapety należy uzależnić od rodzaju podłoża. Tynk gipsowy lub płytę z karton–gipsu łatwo uszkodzić, dlatego nie można jej mocno szorować szpachlą, zanadto nagrzewać i moczyć. Najlepsza jest tutaj metoda na sucho.
Jeśli tapeta mocno trzyma, można ją lekko zwilżyć, używając spryskiwacza. Rzecz w tym, żeby wilgotna była wyłącznie tapeta, ściany nie wolno nasączać, więc nanoszenie wody wałkiem odpada. To bardzo ważne, bo zawilgocona płyta kartonowo–gipsowa będzie wspaniałym miejscem do życia dla grzybów i pleśni.
W przypadku powierzchni ściany z tynku gipsowego lub wykonanej z karton–gipsu warto od razu kupić płyn do ściągania tapet (upewniwszy się, że można go stosować do podłoża z płyt kartonowo–gipsowych, bo są różne rodzaje). Taki płyn działa dość wolno, stopniowo rozpuszczając klej. Następnie tapetę ściąga się szpachelką.
Czytaj też:
Tapetowanie ścian krok po kroku. Jak samodzielnie położyć tapetę w mieszkaniu?Czytaj też:
Te błędy przy tapetowaniu ścian popełniamy najczęściej. Zobacz, czego unikać