Dwupoziomowa wyspa kuchenna

Kuchnia jest sercem domu. To zdanie banalne, ale cóż robić – prawdziwe! Każda kuchnia: mała i duża, otwarta i zamknięta, nawet pomieszczenie z aneksem kuchennym, przyciąga domowników i gości. Stąd tak wielka popularność wyspy kuchennej (mebel wolno stojący, odpowiedni do kuchni otwartej) i półwyspu kuchennego (mebel jedną stroną sąsiadujący ze ścianą lub zabudową meblową, sprawdza się także w zamkniętej kuchni). Teraz wyspy kuchenne i półwyspy jeszcze bardziej się rozrastają, zyskując dodatkowe blaty na innych niż roboczy poziomach. Oprócz walorów estetycznych takie rozwiązania poprawiają funkcjonalność przestrzeni – na wyspie kuchennej znajdzie się dodatkowe miejsce, przydatne na co dzień i podczas towarzystich spotkań. Trzeba jednak pamiętać, że wyspa z dodatkowym blatem zwykle zajmuje więcej miejsca – chodzi nie tylko o wymiary samej wyspy, ale i o przestrzeń konieczną do wygodnej komunikacji.

Blat kuchenny plus stół

W skład kuchennego archipelagu coraz częściej wchodzi zintegrowany z wyspą stół jadalniany. Przyjmuje różne formy, od przedłużonego blatu roboczego po element kontrastujący z główną bryłą – wyglądający jak dostawiony do niej stół z własnym oświetleniem. Blat do spożywania posiłków umieszcza się standardowo na wysokości 70 cm od podłogi.

Barek kuchenny

Jeśli wyspa jest wysoka, nie ma potrzeby unoszenia miejsca barowego, wystarczy z jednej strony wysunąć blat, by można było przy nim usiąść na hokerach. Takie rozwiązanie sprawdza się przy wyspach wyższych niż 95 cm (ponieważ średni wzrost dorosłego człowieka jest większy niż w latach 60. XX wieku, kiedy opracowywano normy dotyczące wielkości mebli, dziś coraz częściej blaty robocze umieszcza się nie na wysokości 85–86 cm od podłogi, lecz na 90 cm i więcej). Przy niższych wyspach warto część barową podnieść do około 120 cm od podłogi. To będzie piękna kuchnia!

Podwójna funkcja dodatkowego blatu

Czasem od strony salonu przesłania się blat wyspy, by nie było widać, co się na niej dzieje. To może być niska ścianka, ale też ścianka zwieńczona dodatkowym blatem, który posłuży jako barek, półka lub miejsce na zielnik.

Wyspa po skandynawsku: dla dzieci

Popularność wzornictwa skandynawskiego sprawiła, że zaczęliśmy bliżej przyglądać się wartościom, jakie za nim stoją. A podstawową zasadą w krajach nordyckich jest projektowanie wnętrz z myślą o potrzebach wszystkich domowników, ze szczególnym uwzględnieniem najmłodszych. Nie chodzi przy tym o funkcjonalne i estetyczne urządzanie pokoi dziecięcych, lecz o takie projektowanie domu czy mieszkania, by dzieci wszędzie czuły się dobrze i mogły aktywnie uczestniczyć w życiu rodziny. Co to oznacza w kuchni? Oprócz zaostrzonych zasad bezpieczeństwa (np. blaty najczęściej mają zaokrąglone rogi), meble przybierają formy przyjazne najmłodszym. Wyspy i półwyspy wyposażone są w podesty, na których można przysiąść lub stanąć i podpatrzeć, co robią dorośli, są też specjalnie zaprojektowane blaty, przy których dzieci mogą pracować.

Przestrzeń robocza na różnych poziomach

W profesjonalnych kuchniach stosuje się blaty robocze na różnych poziomach – umieszczone niżej wykorzystywane są do prac wymagających nacisku, np. zagniatania ciasta. Przydaje się też do przygotowywania przetworów, bo łatwiej jest wlewać zaprawę, gdy słoiki stoją niżej. Takie rozwiązania coraz częściej pojawiają się również w prywatnych kuchniach, zwłaszcza w tych, w których gotuje się naprawdę dużo. Nowoczesna kuchnia z wyspą tak zaprojektowaną to prawdziwe laboratorium!

Układ w L oraz inne litery

Dodatkowe blaty mogą być umieszczone w stosunku do głównej bryły wyspy kuchennej na różne sposoby:

• niższy lub wyższy blat może stanowić przedłużenie blatu roboczego;
• układ równoległy, gdy wyższy blat umieszczony jest wzdłuż dłuższego boku wyspy, w całości lub częściowo w obrysie głównej bryły;
• układ w kształcie litery L – tutaj trzeba szczególną uwagę zwrócić na proporcje obu elementów, tak żeby cała aranżacja z wyspą kuchenną w centrum harmonijnie się prezentowała;
• układ w kształcie litery U – gorący trend! W dużych kuchniach otwartych stawia się nie jedną, lecz dwie wyspy, czasem łącząc je blatem, pod którym nie ma szafek. Łącznik pełni funkcję blatu roboczego, bywa na nim montowana zarówno płyta kuchenna jak i wyciąg. W innym wariancie łącznik separuje przyrządzania posiłków od strefy spożywania posiłków i służy jako pomocnik i barek. Ta rozległa i nowoczesna wyspa kuchenna jest echem dawnych kuchni dworskich, wymaga sporo przestrzeni. Podobny układ, ale w całości zabudowany sprawdzi się w mniejszych kuchniach, gdzie dwa ciągi robocze będą graniczyć ze ścianą, a jeden oddzieli przestrzeń kuchenną od jadalnianej;
• układ mieszany, gdzie zastosowane są różne rozwiązania. Projektując wyspę kuchenną tak bardzo rozbudowaną, najlepiej zdać się na pomoc architekta wnętrz.

Materiały na wyspę kuchenną

Wyspę kuchenną z dwoma (lub więcej blatami) można zróżnicować pod względem materiałowym, np. część roboczą zwieńczyć blatem z kamienia lub konglomeratu, część jadalnianą drewnianym. Kombinacji jest wiele – stal dobrze łączy się z kamieniem i drewnem, MDF z konglomeratami, spiekami i barwionym w masie szkłem itp. Drugi wariant to zespolenie stylistyczne obu części wyspy kuchennej przy zastosowaniu tego samego materiału i koloru.

Czytaj też:
Wyspa kuchenna – wymiary, projekt, aranżacjaCzytaj też:
Lampa nad wyspę kuchenną. Jakie oświetlenie będzie najlepsze?