Juka karolińska to roślina, która ostatnio zyskała bardzo na popularności. Można ją spotkać praktycznie w całej Polsce w niewielkich przydomowych ogródkach miejskich i wiejskich. I naprawdę nic w tym dziwnego, bo to roślina praktyczne bezobsługowa, a przy tym szalenie atrakcyjna. Ma fontannę zimozielonych szablastych liści i wysoki kwiatostan gęsto pokryty białymi kwiatami. Juka karolińska (Yucca filamentosa) występuje w naturze w suchych i gorących obszarach Ameryki Północnej, przede wszystkim w południowo-wschodniej części USA. Jednak dziś można je spotkać wszędzie, także i w Europie. Juka karolińska w Polsce występuje pod nazwami: krępla lub szpilecznica karolińska.
Egzotyczny wygląd juki karolińskiej
Juka karolińska charakteryzuje się bardzo ciekawym wyglądem: ma gęstą rozetę liści wyrastających prosto z ziemi. Ta juka nie ma pnia tak jak odmiany domowe, ma za to wspaniale rozwinięty i głęboki system korzeniowy. Liście juki karolińskiej są sztywne i grube, podłużne oraz ostro zakończone.
Pióropusze liści mogą mieć nawet 70 cm wysokości. Już w lipcu, gdy panują wysokie temperatury i w sierpniu, z centralnego ich punktu wyrastają pędy kwiatostanowe, które są największym walorem rośliny. Juki zaczynają kwitnąć już w wieku 2-3 lat. Sam kwiatostan rośliny jest bardzo atrakcyjny. Może mieć wysokość nawet 1,5 metra. Jest rozgałęziony i gęsto pokryty kremowymi, dużymi kwiatami w kształcie dzwonków zwieszonych w dół.
Juka karolińska to roślina monokarpiczna. Co to oznacza? Po pojawieniu się kwiatostanu i jego przekwitnięciu, roślina zamiera, a u jej podstawy pojawiają się rośliny następcze. Zaschnięty kwiatostan usuwa się wraz z suchymi liśćmi. Jego miejsce zajmują młode odrosty.
Wymagania szpilecznicy karolińskiej
Roślina wymaga przede wszystkim bardzo słonecznego stanowiska. Od tego warunku nie ma odstępstw. Podłoże, w którym sadzimy jukę karolińską, powinno być wapienne, może być ubogie lub średnio zasobne w składniki pokarmowe. Powinno być za to przepuszczalne. Jeśli zdecydujemy się uprawiać szpilecznicę karolińską, unikajmy miejsc wilgotnych i podmokłych. To roślina, która dzięki głęboko sięgającym korzeniom, znakomicie przystosowana jest do długich okresów suszy. Dzięki niskiej wilgotności gleby roślinom łatwiej będzie przezimować w dobrej kondycji.
Pielęgnacja krępli karolińskiej
Juki karolińskie są mrozoodporne, ale w wilgotnej glebie przemarzają. Zimą liście rośliny można zebrać i na górze luźno związać. Zabieg ten zagwarantuje, że liście nie zostaną poparzone ostrym zimowym słońcem. Przy okazji wierzchołek wzrostu rośliny jest zabezpieczony przed wilgocią i mrozem „namiotem” ze swoich własnych liści. Sznurek zbierający liście rozwiązujemy w kwietniu, gdy ustąpią mrozy. Ogromną zaletą juki karolińskiej jest fakt, że praktycznie nie znajduje się ona w kręgu zainteresowań szkodników.
Gdzie sadzić juki karolińskie?
Juki najlepiej rosną na wzniesionych rabatach i na skalniakach, czyli tam, gdzie panuje niska wilgotność gleby. Wpisują się w ogrody zaaranżowane w stylu śródziemnomorskim albo pustynnym. Chociaż podczas podróży po Polsce widzieliśmy juki karolińskie posadzone zarówno na gładko przystrzyżonych trawnikach, jak i w wiejskich ogródkach w towarzystwie malw i jeżówki. Tam także wyglądały malowniczo!
.Czytaj też:
Mszyce na krzewach róż? Oprysk zrobiony z pikantnej przyprawy załatwi sprawęCzytaj też:
Upały są groźne dla hortensji. Co robić, by przetrwały lato?