Wykonanie tronu zlecił Edward I, prawdopodobnie około 1300 roku, aby złożyć w nim The Stone of Scone, znany również jako Kamień Przeznaczenia, podłużny kawałek czerwonego piaskowca przez wieki służący jako siedzisko podczas koronacji szkockich królów. Edward I zdobył Kamień w 1296 roku wraz ze szkocką koroną i berłem, po czym umieścił w rzeźbionym dębowym krześle. Od tego czasu zasiadło na nim 38 monarchów (Wilhelm i Maria zostali koronowani jednocześnie, dla niej zbudowano inny tron), w tym oczywiście najsłynniejsi Henryk VIII, Karol I, królowa Wiktoria i królowa Elżbieta II. Na co dzień tron o wysokości 2,05 m (6 stóp 9 cali) stoi w kaplicy św. Jerzego, podczas koronacji umieszcza się go w centrum opactwa Westminster, przed głównym ołtarzem.
Choć po wielu latach The Stone of Scone wrócił do Szkocji (w 1996 roku na polecenie królowej Elżbiety II „w akcie przyjaźni”), teraz na chwilę ponownie połączył się z brytyjskim tronem, by 6 maja 2023 mógł zasiąść na nim Karol III. Rozpoczęcie uroczystej procesji, w której Kamień Przeznaczenia wyrusza z Crown Room na zamku w Edynburgu do londyńskiego opactwa Westminsterskiego możecie zobaczyć tu:
Samo krzesło przed uroczystą koronacją Karola III zostało poddane konserwacji. Choć jak na swój wiek jest w doskonałym stanie, wymaga niezwykłej dbałości. Pierwotnie tron pokryty był złotem i ozdobiony kolorowym szkłem, wzory ptaków, liści i zwierząt na pozłacanym podłożu stworzył mistrz Walter, nadworny malarz Edwarda I. Z tyłu namalowana została postać króla, nie wiadomo Edwarda Wyznawcy czy Edwarda I, którego stopy spoczywają na lwie. Cztery pozłacane lwy poniżej zostały wykonane w 1727 roku w celu zastąpienia oryginałów z XVI wieku.
Ze złoceń niewiele zostało, chodzi o to, by cenne resztki przetrwały kolejne wieki. Krista Blessley, konserwator malowideł w opactwie westminsterskim, oczyściła powierzchnię krzesła gąbkami i wacikami, aby usunąć wrośnięty brud, pracowała również nad ustabilizowaniem ocalałych warstw złocenia. O swojej pracy opowiada w filmie:
Prace konserwatorskie obejmowały również ślady historii, na przykład graffiti z XVIII i XIX wieku, które przypisuje się głównie chłopcom z miejscowej szkoły. Wiele z tych podpisów udało się rozszyfrować i przypisać je słynnym później osobistościom, baronom i hrabiom. Jeden z napisów wyciętych w wiekowym drewnie scyzorykiem głosi „P. Abbott spał na tym krześle 5-6 lipca 1800”.
Innym śladem historii, nieco bardziej współczesnej, jest ułamany róg tronu, który ucierpiał w 1914 roku w ataku sufrażystek. Panie te, zorganizowane w grupę paramilitarną, na początku XX wieku przeprowadziły kilkadziesiąt zamachów bombowych, domagając się praw wyborczych, byli zabici i ranni. Zawiesiły działalność zamachową dopiero z początkiem I Wojny Światowej. Zdążyły jednak uszkodzić tron, oprócz Krzesła Koronacyjnego ucierpiał też Stone of Scone.
Choć tron ma ponad 700 lat, miano najstarszego elementu podczas koronacji Karola III przypada posrebrzanej łyżce koronacyjnej pochodzącej z XII wieku, a używanej podczas namaszczania monarchów świętymi olejami.
Czytaj też:
Oryginalne elementy w starym budownictwie. Zobacz, jak je wyeksponowaćCzytaj też:
Kąpiel Królowej Wiktorii. Nowa kolekcja kafelków brytyjskiej manufaktury