Marcinki nazywane także astrami jesiennymi (Aster spp.) do bujnego wzrostu i obfitego kwitnienia potrzebują odpowiedniego stanowiska i właściwej gleby. Poniżej znajdziesz informacje, w jakim miejscu posadzić marcinki, by cieszyć się nimi do przymrozków.
Charakterystyka astrów jesiennych
Astry jesienne (Aster spp.), znane również jako marcinki, to rośliny wieloletnie, które cieszą się dużą popularnością w ogrodach ze względu na swoje atrakcyjne, barwne kwiaty i długi okres kwitnienia. Astry jesienne mają pokrój krzaczasty, który może sięgać od 30 cm do 1,5 m wysokości, w zależności od odmiany. Mają lancetowate liście, zazwyczaj ząbkowane lub nieregularnie wcięte ułożone naprzemiennie. Kwiaty astrów są zebrane w koszyczki, które mogą być pojedyncze lub złożone w większe kwiatostany. Kwiaty występują w różnych kolorach, takich jak biały, różowy, fioletowy, niebieski czy purpurowy. Kwitną od późnego lata do jesieni, czasem nawet do przymrozków. Można je rozmnażać przez podział kęp, nasiona lub sadzonki.
Astry są podatne na niektóre choroby grzybowe, takie jak mączniak prawdziwy, oraz szkodniki, takie jak mszyce. Regularne kontrole i odpowiednie środki ochrony roślin mogą pomóc w utrzymaniu zdrowia roślin.
Czytaj też:
Nazbieraj deszczówki i dodaj do niej kilka kropel cytryny – właśnie tym podlewaj jesienne krzewinki
Dlaczego na astry jesienne mówi się „marcinki”
Astry jesienne są potocznie nazywane „marcinkami” ze względu na ich okres kwitnienia, który przypada na miesiące jesienne. Nazwa ta odnosi się do imienia św. Marcina, którego dzień przypada 11 listopada. Zwyczajowo w tym okresie kwitną astry jesienne, stąd popularna nazwa „marcinki”. To wyraz tradycyjnego związku pomiędzy czasem kwitnienia roślin a kalendarzem ludowym.
Czytaj też:
Sezonowe kwiaty na jesienny balkon, taras i do ogrodu. TOP 5
Jakie stanowisko i podłoże do marcinków, aby dobrze rosły i obficie kwitły?
Marcinkipreferują stanowiska słoneczne, choć mogą tolerować lekkie zacienienie. Najlepsze efekty uzyskuje się, gdy rośliny są wystawione na pełne słońce przez co najmniej 6 godzin dziennie. Stanowiska zbyt zacienione mogą wpływać na słabsze kwitnienie i ogólny rozwój rośliny.
Astry jesienne dobrze rosną w glebach żyznych, dobrze przepuszczalnych i umiarkowanie wilgotnych. Gleby ciężkie, gliniaste i stagnujące wodę mogą prowadzić do problemów z korzeniami, dlatego ważne jest zapewnienie dobrego drenażu. Optymalne są gleby próchniczne, które dobrze utrzymują wilgoć, ale nie zatrzymują nadmiaru wody. Preferują gleby o pH od lekko kwaśnego do obojętnego (pH 6.0-7.0). Gleby o zbyt skrajnych wartościach pH mogą negatywnie wpłynąć na kondycję roślin i ich kwitnienie.
Wymagają umiarkowanego podlewania i regularnego nawożenia, szczególnie w okresie wzrostu. Przycinanie przekwitłych kwiatostanów może wspierać dłuższe kwitnienie.
Czytaj też:
Kwiatki z babcinego ogródka – przywodzą na myśl wspomnienia z dzieciństwaCzytaj też:
Trójsklepka kwitnie do listopada. Uprawa i pielęgnacja