Niech Was nie zmyli słowo „senior”, bo właściciele są co prawda po sześćdziesiątce i niedawno przeszli na emeryturę, ale mieszkanie w mieście urządzili po to, by mieć bliżej do restauracji, kin i teatrów (dotąd mieszkali na przedmieściach). O zaprojektowanie wnętrz poprosili architektkę Yanę Molodykh, a meble na wymiar wykonał ich syn prowadzący z żoną pracownię stolarską.
Malownicza okolica tętni życiem
Mieszkanie mieści się na ósmym i ostatnim piętrze budynku w dzielnicy Padół (Dolne Miasto), najstarszym podgrodziu Kijowa. W przeszłości okolicę zamieszkiwali głównie kupcy i rzemieślnicy, dziś to kosmopolityczne miejsce, pełne uroku i sprzeczności – nowoczesne budynki stoją tu obok odrestaurowanych kamienic z początku XX wieku i socrealistycznej architektury, a obok są malownicze rudery. Partery zajmują kawiarnie i sklepy, a obok pustych sklepów przemysłowych wznoszą się luksusowe, wielopiętrowe hotele. Perłami Padołu są pomniki modernizmu – kino Zhovten i Żytni Rynek. Właściciele wybrali Padół dlatego, że przypomina im Chersoń, nadmorski kurort, skąd oboje pochodzą.
Jak stworzyć lekką i przestronną przestrzeń?
– Chciałam przekazać we wnętrzu kontekst kulturowy Padołu, za podstawę obierając elementy architektury modernistycznej, dodać kolory charakterystyczne dla konstruktywizmu, a w tle drewno, które jest nieodłączną dekoracją mieszkań na poddaszu – mówi projektantka Yana Molodikh.
Właściciele lubią gotować i przyjmować gości, dlatego potrzebowali wygodnej i funkcjonalnej kuchni oraz przytulnego salonu. – Lekka sofa i fotele, kształt stołu i krzeseł nie zostały wybrane przypadkowo – ważne było, aby nie obciążać przestrzeni masywnymi przedmiotami. Chciałam stworzyć lekką, przestronną przestrzeń – dodaje Yana Molodikh.
Kolory zaczerpnięte z modernizmu i wiejskiej chaty
W przedpokoju są niebieskie drzwi, a na podłodze płytki z niebieskimi akcentami. W ten sposób architektka stworzyła – jak mówi – strefę buforową między ulicą a domem. Znajduje się tu także wydzielona garderoba, gdzie szafy wstawiono między konstrukcję z belek i słupów.
Paleta kolorystyczna wnętrza to połączenie odcieni jasnego drewna z modernistycznymi akcentami czerwieni, czerni, błękitu, terakoty i bieli. Ściany pomalowane są farbą o ciepłym odcieniu mokrej gliny. – Jako dziecko pomagałam babci wybielić ściany domu gliną rozcieńczoną wodą. Tutaj chciałam osiągnąć podobny efekt – opowiada Yana Molodikh. Zobaczcie inne mieszkanie, także w dzielnicy Padół, zaprojektowane przez Ihora Hawrylenko, w którym ściany również wyglądają jak pokryte glinianą.
Galeria:
Mieszkanie dla emerytów, projekt Yana Molodykh
Mała sypialnia – sprytne triki aranżacyjne
Sypialnia jest najmniejszym pomieszczeniem w mieszkaniu, ma powierzchnię 6,4 metrów kwadratowych. Łóżko zostało podwyższone, żeby wygodniej było z niego wstawać, a także, by zwiększyć pojemność skrzyni pod nim.
Choć w całym mieszkaniu belki i metalowe kolumny pozostawiono odsłonięte, w sypialni architektka ukryła szynę w pudełku z karton-gipsu, aby wizualnie odciążyć przestrzeń i uniknąć wrażenia ciężkiej, metalowej konstrukcji nad głową.
Czy można pomieszać płytki różnych marek?
Dla właścicieli mieszkania istotne było posiadanie zarówno wanny, jak i kabiny prysznicowej. Płytki w łazience są hołdem dla konstruktywizmu. – Połączyłam płytki czterech różnych marek, aby odtworzyć estetykę, kształt i kolor nieodłącznie związane z konstruktywizmem – mówi projektantka. Ciekawe akcenty w tym wnętrzu stanowią ceramiczne kinkiety z terakoty, obiekty stworzone przez ukraińską projektantkę Julię Kononenko.
Czytaj też:
Mieszkanie pary na emeryturze. Pomyślano o udogodnieniach i... barku!Czytaj też:
Jak mieszka słynny duński projektant? Z wizytą w domu Hansa Bøllinga