W historycznej kolonii willowej założonej dla praskich dziennikarzy i pisarzy powstał dom, który zamiast nostalgii proponuje dojrzałą rozmowę z przeszłością. Atelier Hajný przeprowadziło jedną z najbardziej konsekwentnych i wyważonych rekonstrukcji ostatnich lat – taką, która ratuje substancję, ale myśli o współczesnym życiu.
Dom z historią, który wymagał odwagi
Willa, zaprojektowana przez Tomáša Pražáka i Pavla Moravca i zatwierdzona w latach 30., jest częścią unikalnej kolonii powstałej w 1912 roku z inicjatywy Spółdzielni Budowlanej Dziennikarzy i Pisarzy Praskich. Gdy nowy właściciel zwrócił się do Atelier Hajný w 2019 roku, budynek był w złym stanie technicznym i niemal całkowicie nieprzystosowany do współczesnych standardów życia. Rozpoczęła się renowacja, którą architekci od początku traktowali jak akcję ratunkową.
Elewacja i ogród: konserwacja zamiast stylizacji
Bryła domu została zachowana, podobnie jak charakterystyczne betonowe cegły. Ponieważ oryginalny materiał był zniszczony i wcześniej pokryty farbą, po konsultacjach z konserwatorem elewację wykończono nową warstwą płytek ceglanych ciętych na miejscu z pełnych bloczków betonowych. Uzupełnieniem są szorstkie tynki w odcieniu ochry oraz tradycyjna dachówka „bóbr”. Nowy garaż z żelbetu, pełniący jednocześnie funkcję podpory ogrodu, dyskretnie wpisano w południowe zbocze działki, łącząc go z ogrodem i domem windą.
Wnętrza – nowy układ, ta sama dusza
Pierwotnie dom był przeznaczony dla jednej rodziny, dziś mieści kilka niezależnych mieszkań. Największe zmiany objęły piwnicę i poddasze, które zyskały pełnowartościowe funkcje mieszkalne. W głównym apartamencie zachowano oryginalną klatkę schodową oraz ścianę działową z przesuwnymi drzwiami między kuchnią a salonem – elementy te pieczołowicie odrestaurowano lub odtworzono jako wierne kopie.
Schody prowadzące obok dwukondygnacyjnego okna od strony ogrodu wpuszczają do wnętrza miękkie, zachodnie światło, które stało się jednym z głównych „materiałów” projektu.
Dialog starego z nowym zamiast muzeum
„Nie chcieliśmy stworzyć muzeum lat 30”. – podkreślają architekci. Nowe zabudowy meblowe zaprojektowano specjalnie do tego wnętrza: wykończone są fornirowanym, bejcowanym dębem, z ręcznie obrabianymi uchwytami z litego drewna. Historyczne profile okien połączono z nowoczesnymi pakietami izolacyjnymi, a podłogowe ogrzewanie wodne – z geotermalną pompą ciepła.
Ważnym elementem aranżacji stały się meble Modernista – wierne repliki czeskiego kubizmu, funkcjonalizmu i art déco, zestawione z ponadczasowymi formami współczesnymi. Dzięki temu wnętrza nie są stylizacją, lecz świadomą kompozycją epok.
Galeria:
Renowacja willi z lat 30. w Pradze. Projekt Atelier Hajný
Architektura, która uczy cierpliwości
Renowacja willi autorstwa Atelier Hajný pokazuje, że prawdziwa nowoczesność nie polega na radykalnych gestach, lecz na umiejętności słuchania miejsca. To dom, w którym historia nie dominuje nad codziennością, a technologia dyskretnie wspiera komfort życia. Architektura spokojna, dojrzała i długowieczna – dokładnie taka, jakiej dziś najbardziej potrzebujemy.
Atelier Hajný – detal, rzemiosło i szcunek dla historii
Praska pracownia architektoniczna, którą w 2019 roku założył Martin Hajný specjalizująca się w renowacjach i przebudowach obiektów historycznych. Studio znane jest z wrażliwego podejścia do dziedzictwa architektonicznego oraz umiejętnego łączenia oryginalnych elementów z nowoczesnymi rozwiązaniami przestrzennymi i technologicznymi. Projekty Atelier Hajný cechuje dbałość o detal, rzemiosło oraz dialog między historią miejsca a współczesnym stylem życia.
Czytaj też:
Gwiazdka w 5 odsłonach. Tak Polacy dekorują domy na święta – który styl jest twój?Czytaj też:
Ten dom nie udaje młodszego. I właśnie dlatego zachwyca
