Perowskia łobodolistna – jak wygląda?
Perowskia łobodolistna jest podkrzewem. W naturze rośnie w Afganistanie, w środkowej Azji, można je również spotkać w Himalajach. Ma wzniesione pędy, które tworzą ażurowe kępy drewniejące u podstawy. Najwyższe odmiany podkrzewów dorastają nawet do 150 cm wysokości. Perowskia rośnie w upalnych i suchych obszarach, dlatego ma głęboko sięgający system korzeniowy, drobne liście oraz pędy pokryte włoskami. Perowskie są doskonale przystosowane nawet do długotrwałej suszy!
Kwiatki rośliny są w kolorze niebieskofioletowym – malutkie, rurkowate i zebrane w wiechostany, które dorastają nawet do pół metra. Listki pozostają natomiast drobne, srebrzyste. Ich długość to 3-5 cm. Kształtem przypominają liście łobody (stąd nazwa „łobodolistna”).
Perowskia łobodolistna jest rośliną miododajną, uwielbianą przez owady. Pachnie intensywnie, a jej zapach przypomina nieco zapach szałwii, dlatego mówi się o niej „rosyjska szałwia”. Kwiaty pojawiają się w lipcu i pozostają na roślinie do października!
Uprawa szałwii rosyjskiej
By perowskia dobrze rosła, należy zapewnić jej odpowiednie warunki. Najlepiej, gdy będą jak najbardziej zbliżone do tych, w których krzewy rosną w naturze.
Stanowisko. Słoneczne, suche, osłonięte od mroźnych wiatrów.
Gleba. Lekka, przepuszczalna, dobrze zdrenowana. Odczyn pH obojętny lub lekko zasadowy. Nie może być zbyt żyzna. Roślina straci wówczas zwarty pokrój.
Nawożenie. Gleba nie może być zbyt żyzna, dobrze, by była wapienna. Na wiosnę roślinę warto podsypać więc nawozem wapniowym lub kompostem. W uprawie rośliny sprawdzi się również nawóz ze skorupek jajek.
Czytaj też:
Pełnowartościowy kompost gotowy w miesiąc? To jest możliwe!
Czy perowskia jest odporna na mrozy?
Rosyjska szałwia jest dosyć odporna na mróz, lecz podczas ostrych i wietrznych zim może przemarzać. Także wczesną wiosną przymrozki mogą okazać się dla niej niebezpieczne, lecz na szczęście ta roślina dobrze się regeneruje i szybko odrasta. Na zimę warto zabezpieczyć ją, usypując wokół kopczyk z ziemi lub z kory.
Czy perowskia łobodolistna potrzebuje cięcia?
Perowskia łobodolistna potrzebuje cięcia wiosennego. Robimy to zdecydowanie, ok. 20 cm nad powierzchnią gleby, najlepiej, gdy przymrozki już ustaną. Roślina szybko i dobrze odrasta. Kwitnie na pędach tegorocznych, dlatego niskie cięcie sprzyja rozkrzewieniu krzewinki i bujniejszemu kwitnieniu.
Szałwia rosyjska – rozmnażanie
Perowskia łobodolistna może być rozmnażana na różne sposoby. Najpopularniejsza metoda rozmnażania rośliny to sadzonki zielne, które pobieramy w maju i w czerwcu. Latem natomiast możemy pobierać sadzonki półzdrewniałe. Istnieje też możliwość rozmnażania jej przez wysiew nasion, te jednak kiełkują długo. Najwygodniejsze jest rozmnażanie perowskii przez wiosenny podział roślin, jednak dotyczy to jedynie egzemplarzy młodych. Pamiętajmy, że sadzonki krzewu musimy podlewać, zanim się nie ukorzenią.
Perowskia łobodolistna w ogrodzie
Perowskia psuje do ogrodu w każdym stylu. Sadzi się ją w rozstawie 5 sztuk na m2. Można ją uprawiać w ogrodzie w stylu śródziemnomorskim zamiennie lub razem z lawendą. Pięknie i lekko wygląda posadzona w większej grupie. Architekci krajobrazu radzą komponować ją z trawami ozdobnymi albo z na żółto kwitnącymi słoneczniczkami oraz jeżówkami. Można również przy jej pomocy tworzyć fioletowe rabaty z szałwią omszoną i lawendą. Mniejsze odmiany sprawdzą się na skalnikach.
Czytaj też:
Mazurskie ogrody w różnych stylach: śródziemnomorskim, wiejskim, japońskim. Jest też ogródek warzywnyCzytaj też:
Budleja Dawida może kwitnąć aż do października. Dowiedz się, jak pielęgnować motyli krzewCzytaj też:
Kiedy należy ciąć bukszpan? Sprawdź, by nie przegapić odpowiedniego momentu