Przedstawimy wam dziś wspaniałą roślinę na żywopłot, która ma właściwie same zalety. Jest nie tylko śliczna, ale także bardzo prosta w uprawie i pielęgnacji. Jednak jej największym atutem jest szybkość wzrostu. Popularne tuje to prawdziwe ślamazary w porównaniu z wiązem syberyjskim (Turkiestanu). W sprzyjających warunkach może rosnąć nawet do 1-2 metrów rocznie. Niesamowite!
Skąd pochodzi wiąz syberyjski
Wiąz syberyjski (Ulmus pumila) to gatunek drzewa liściastego pochodzenia azjatyckiego. Występuje naturalnie na terenach Chin, Korei, Japonii, Mongolii i Rosji. Do Europy został introdukowany w XVII wieku. W Chinach jest symbolem długowieczności i mądrości. Jest wykorzystywany w medycynie tradycyjnej. W Japonii natomiast liście wiązu syberyjskiego są wykorzystywane do produkcji tradycyjnego napoju herbacianego. Z drewna produkuje się meble oraz inne przedmioty użytkowe. W Polsce jest gatunkiem inwazyjnym, który może wypierać rodzime gatunki wiązów.
Czytaj też:
Trzmielina pospolita – termin sadzenia, uprawa, odmiany, rozmnażanie
Wiąz syberyjski – jak wygląda?
Wiąz syberyjski może rosnąć jako drzewo lub krzew. Najczęściej sadzony jest jako drzewo ozdobne w parkach i ogrodach. Może być również sadzony jako żywopłot i tym aspektem jego uprawy się dziś zajmiemy. A więc jak wygląda wiąz syberyjski? W zależności od odmiany i warunków uprawy osiąga wysokość od 5 do 20 metrów. Korona drzewa jest szeroka i rozłożysta. Liście wiązu syberyjskiego są małe (do 5 cm długości), eliptyczne, z zaostrzonym końcem i piłkowanym brzegiem. Mają ciemnozieloną barwę, a jesienią przebarwiają się na żółto lub pomarańczowo i wtedy wyglądają naprawdę zjawiskowo! Wiąz syberyjski jest rośliną dwupienną. Kwiaty są małe, niepozorne, zebrane w pęczki. Kwitną w kwietniu lub maju, przed rozwojem liści. Przyciągają zapylacze. Owocem wiązu syberyjskiego jest skrzydlak o długości do 2 cm. Skrzydlaki są zebrane w grona i rozsiewane przez wiatr.
Uprawa wiązu syberyjskiego
Wiąz syberyjski czy jako drzewo, czy żywopłot jest właściwie rośliną bez wymagań uprawowych i pielęgnacyjnych. Posiada silny system korzeniowy, który stabilizuje drzewo i ułatwia mu pobieranie wody z gleby, nie ma więc problemu nawet z długimi okresami letniej suszy. Taką samą zadziwiającą odporność wykazuje na mróz oraz zanieczyszczenia powietrza (dlatego znakomicie nadaje się na żywopłot nawet przy ruchliwej ulicy). Wiąz syberyjski preferuje stanowiska słoneczne lub półcieniste. Najbardziej lubi być sadzony w żyznych i przepuszczalnych glebach.
Czytaj też:
Najlepszy czas na posadzenie żywopłotu z popularnego krzewu
Żywopłot z wiązu Turkiestanu – kiedy i jak sadzimy?
Wiąz syberyjski można sadzić w dwóch terminach: wiosną – najlepszy okres to marzec-kwiecień, przed rozwojem liści (sadzenie wiosną daje roślinom czas na ukorzenienie się przed nadejściem upałów) oraz jesienią, w październiku-listopadzie. Sadzenie jesienią jest korzystne, ponieważ gleba jest wtedy jeszcze ciepła i wilgotna, co ułatwia ukorzenienie się roślin.
Posadzenie żywopłotu z wiązu jest stosunkowo proste i nie powinno sprawić trudności nawet początkującym ogrodnikom. Na początku wybieramy słoneczne lub półcieniste stanowisko z żyznym, przepuszczalnym podłożem. Pamiętajmy, że sadzonki powinny być zdrowe, dobrze rozwinięte i mieć co najmniej 2-3 lata.
Czytaj też:
Hebe, roślina zimozielona – uprawa, pielęgnacja, wymagania
Wykopujemy dołki o głębokości 40-50 cm i rozstawie 30-40 cm. Umieszczamy w nich sadzonki, starając się rozłożyć korzonki i ich nie uszkodzić. Zasypujemy ziemią i lekko ubijamy. Na koniec posadzony żywopłot obficie podlewamy. Młode sadzonki trzeba podlewać regularnie i nawozić kompostem lub nawozem mineralnym.
Żywopłot przycinamy dwa razy w roku (wiosną i jesienią), by zachować jego formę i gęstość. Jeśli chcemy, by był gęstszy, krzewy możemy posadzić w dwóch rzędach w odległości ok. 40 cm. Aby utrzymać wilgotność gleby i ograniczyć wzrost chwastów poleca się podsypać młode krzewy, (także przed zimą) ściółką.
Najpopularniejsze odmiany wiązu syberyjskiego
- Wiąz syberyjski Compacta to karłowa odmiana dorastająca do 3-5 metrów wysokości. Jest gęsta i ma drobne liście. Idealna na żywopłoty i do małych ogrodów.
- Wiąz syberyjski Densa. Gęsta odmiana dorastająca do 10-15 metrów wysokości. Posiada duże, błyszczące liście. Odporna na choroby i szkodniki. Polecana do parków i dużych ogrodów.
- Wiąz syberyjski Pendula. Płacząca odmiana dorastająca do 10-15 metrów wysokości. Ma charakterystyczne zwisające pędy. Atrakcyjna odmiana soliterowa.
- Wiąz syberyjski Variegata. Odmiana o pstrokatych liściach z białymi lub kremowymi plamami. Dorasta do 10-15 metrów wysokości. Ciekawy akcent kolorystyczny w ogrodzie.
Czytaj też:
10 najatrakcyjniejszych zimozielonych liściastych roślin do ogroduCzytaj też:
Żywopłot z laurowiśni zamiast szpaleru tui. Wymagania, sadzenie, pielęgnacja