Wrzuć to pod ogórki, będą zdrowe, a plony – o niebo lepsze

Jak ściółkować ogórki, żeby nie chorowały i lepiej plonowały?

Ogórki (Cucumis sativus L.) należą do roślin o płytkim systemie korzeniowym, co czyni je szczególnie wrażliwymi na przesuszenie i nagłe wahania temperatur. Z badań wynika, że stres wodny w okresie kwitnienia i owocowania prowadzi do deformacji owoców oraz zmniejszenia plonu (Kępski & Szwejkowska, 2020). Ściółkowanie ogranicza to ryzyko, a przy okazji przynosi szereg dodatkowych korzyści:

• Redukuje parowanie wody – co zmniejsza konieczność częstego podlewania.
• Stabilizuje temperaturę gleby – szczególnie ważne w okresach chłodnych nocy i upalnych dni.
• Hamuje wzrost chwastów – przez ograniczenie dostępu światła do gleby.
• Ogranicza kontakt owoców z glebą – co redukuje ryzyko chorób grzybowych.
• Poprawia strukturę i żyzność gleby – zwłaszcza przy zastosowaniu ściółek organicznych.

Czytaj też:
Żółknące liście ogórków? Oprysk z apteki pomoże i uratuje plony

Najlepsze materiały do ściółkowania ogórków

Nie każda ściółka działa tak samo. Wybór powinien zależeć od rodzaju gleby, warunków pogodowych oraz dostępności materiałów. Oto najbardziej polecane opcje – zarówno naturalne, jak i syntetyczne.

1. Świeżo skoszona trawa (podsuszona)

To jeden z najłatwiej dostępnych materiałów organicznych. Przed rozłożeniem warto ją podsuszyć przez 2–3 dni, co zapobiega fermentacji i stratom azotu. Trawa zawiera sporo potasu i azotu, zwłaszcza jeśli pochodzi z miejsc, gdzie rośnie koniczyna, pokrzywa lub lucerna. Warstwa o grubości 3–5 cm dobrze zatrzymuje wilgoć i skutecznie ogranicza chwasty.

2. Liście drzew liściastych

Suche liście dębów, klonów czy lip to dobra ściółka w okresach upałów – osłaniają korzenie przed przegrzaniem. Nie należy jednak stosować ich w czasie wilgotnej pogody, ponieważ mogą sprzyjać rozwojowi grzybów (Schulz et al., 2018).

3. Kompost

Zgodnie z zaleceniami Instytutu Ogrodnictwa w Skierniewicach, dobrze rozłożony kompost poprawia strukturę gleby, zasila rośliny i tworzy korzystne środowisko dla mikroorganizmów glebowych. Może być stosowany jako ściółka podstawowa lub warstwa odżywcza między innymi materiałami organicznymi.

4. Zrębki drzewne i trociny (przekompostowane)

Zrębki powoli się rozkładają, tworząc stabilną osłonę. Trociny, zwłaszcza iglaste, należy kompostować przez kilka miesięcy przed użyciem, by uniknąć wiązania azotu z gleby. Grubość warstwy: 5–8 cm.

5. Folie i agrowłókniny

Czarna folia polietylenowa lub włókniny ogrodnicze to skuteczna bariera dla chwastów i sposób na ograniczenie parowania wody. W badaniach wykazano, że czarna folia podnosi temperaturę gleby nawet o 2–3°C, co sprzyja szybszemu wzrostowi roślin w chłodniejsze dni. Wadą może być ograniczony dopływ powietrza – warto stosować folie perforowane lub agrowłókniny przepuszczające wodę.

6. Keramzyt, żwir, grys

Choć rzadziej używane przy ogórkach, sprawdzają się w miejscach silnie nasłonecznionych. Tworzą barierę fizyczną dla chwastów, ale nie poprawiają struktury gleby. Mają za to wysoką trwałość.

Czytaj też:
Twoje pomidory gniją przez zarazę? Ten oprysk działa szybciej niż myślisz!

Kiedy i jak ściółkować ogórki?

Optymalny moment na ściółkowanie to tuż po wysadzeniu rozsady lub po wschodach siewek, kiedy rośliny mają co najmniej 2–3 liście właściwe. Gleba powinna być już dobrze nagrzana i wilgotna.

Zasady praktyczne:

• Warstwa ściółki: 3–8 cm, w zależności od materiału.
• Nie należy przykrywać bezpośrednio łodyg – pozostaw wolną przestrzeń wokół nasady.
• Ściółki organiczne trzeba regularnie uzupełniać, bo się rozkładają.
• Po zakończeniu sezonu warto usunąć zużytą ściółkę, by ograniczyć zimowanie patogenów.

Ściółkowanie ogórków to nie moda, lecz praktyka poparta nauką i doświadczeniem ogrodników. Odpowiednio dobrana ściółka potrafi znacząco poprawić warunki wzrostu, ograniczyć problemy zdrowotne roślin i podnieść plon. W czasach rosnących cen wody i nieprzewidywalnej pogody – to zabieg, którego naprawdę nie warto pomijać.Czytaj też:
Nie popełnij tego błędu latem! Ekspert wyjaśnia, które liście pomidorów warto usuwać, a których nigdy nie ruszać