Centrum Le Corbusiera, znane także jako Pawilon Le Corbusiera to bez wątpienia klejnot architektury współczesnej, który każdy jej miłośnik pragnie „zobaczyć na własne oczy”. Na szczęście nie jest to zadanie karkołomne, ponieważ znajduje się on całkiem blisko od Polski, w Zurichu. Jest także druga dobra wiadomość: obiekt jest świeżo po remoncie i czeka na zwiedzających.
Ikona architektury, projekt Le Corbusiera w Zurichu
Jest to ostatni budynek zaprojektowany przez wybitnego architekta i jego jedyny projekt wykonany ze stali i szkła. Le Corbusier zaprojektował pawilon jako idealne miejsce wystawiennicze, w którym sztuka i architektura wciąż współistnieją w symbiozie. Architektowi udało się zrealizować w nim swoją wizję „syntezy sztuk”.
Pavillon Le Corbusier – modernistyczny pawilon wystawienniczo-muzealny zlokalizowany w Zurychu
Budynek powstał zgodnie z systemem Modulor – idealnych proporcji opracowanych przez architekta
Początkowo miał być zbudowany z betonu, ale wieloletnia przyjaciółka architekta i sponsorka założenia Heidi Weber, przekonała Le Corbusiera do zastosowania szkła i stali
Pavillon Le Corbusier w Zurichu – jego pierwsze projekty powstały już w latach 50. XX wieku, jednak zbudowany został 10 lat później, a oddany do użytku dopiero w 1967
Wolnostojące betonowe schody (obiekt o charakterze rzeźbiarskim) prowadzą do piwnicy, gdzie zgromadzono pięćdziesiąt oryginalnych dzieł Le Corbusiera
Na piętrze stoją m.in. krzesła Thonet obok fotela Le Corbusiera LC2 i szezlongu LC4 Chaise Lounge, zaprojektowanego wspólnie z Charlotte Perriand i Pierrem Jeanneretem
Od 2019 pawilon należy do miasta i jest otwarty dla zwiedzających
Pracę nad pawilonem architekt rozpoczął w połowie lat 50., z tamtego okresu pochodzą liczne szkice i rysunki konstrukcji, która przypomina statek. Opiera się ona na Modulor – skali proporcji doskonałych, opracowanych przez architekta w oparciu o ludzkie ciało i złoty podział.
Budynek spełnia również inne istotne dla Le Corbusiera wytyczne współczesnej architektury: elementy prefabrykowane, rampę dojazdową, ogród na dachu oraz „promenade Architecte”, czyli starannie przemyślaną komunikację w samym pawilonie, która umożliwia odwiedzającemu optymalne doświadczenie jego architektury
Heidi Weber – sponsorka i kuratorka Centrum Le Corbusiera
Pavillon Le Corbusier powstał dzięki inicjatywie i wielkiemu zaangażowaniu architektów wnętrz z całej Europy. Pomysłodawczynią, właścicielką galerii oraz mecenaską była Heidi Weber. To ona przekonała Le Corbusiera to tego projektu i sfinansowała budowę z własnej kieszeni. Była ona wieloletnią przyjaciółką architekta, a poznała go dzięki wspólnej znajomej – projektantce mebli i architektce Eileen Gray.
Czytaj też:
Autentyczne mozaiki z czasów PRL-u znów zachwycają Warszawiaków
Budowę (po perturbacjach) rozpoczęto dopiero w 1964 roku i zakończono rok później, w roku śmierci architekta. Uroczyste otwarcie nastąpiło kolejne dwa lata później, w 1967 roku. Weber była kuratorką obiektu przez kolejnych 50 lat. Kiedy umowa najmu na grunty wygasła w 2014 roku, prawa własności do pawilonu przeszły na miasto Zurych. Obiekt został ostatnio gruntownie odnowiony i naprawiony. Dziś wygląda dokładnie tak, jak 60 lat temu.
Czytaj też:
Modernistyczna willa z nowym wnętrzem – jest nowocześnie, ale z klimatem!Czytaj też:
Modernizm w aranżacji wnętrz: drewno, naturalne światło i energetyczne barwy