Sansewieria to jedna z ulubionych roślin Polaków. Nic dziwnego. Po pierwsze to rośliny bezpieczne dla zwierząt domowych. Po drugie, sansewieria zaliczana jest do roślin oczyszczających powietrze. Roślina ta pochłania szkodliwe substancje lotne wraz z tlenem i dwutlenkiem węgla. Dzieje się tak dzięki aparatom szparkowym znajdującym się na powierzchni całej rośliny.
Sansewieria, pochodzenie
Sansewieria inaczej nazywana wężownicą znana jest także pod nazwą językiem teściowej. To roślina tropikalna i wieloletnia z rodziny szparagowatych (Asparagaceae). Należy do tej samej rodziny co dracena. Sansewieria rośnie w tropikalnym klimacie Afryki i Azji. To sukulent. Może przetrwać bardzo długo bez kropli wody. Należy do czołówki tak zwanych żelaznych roślin. To idealna roślina dla początkujących hodowców roślin. Roślinę tę nazwano na cześć włoskiego księcia San Severo – Raimondo di Sangro (1710-1771).
Sansewieria, roślina o mięsistych liściach
Sansewieria to roślina o mięsistych liściach. Są one wąskie, grube i sztywne. Ich szerokość to 4-5 cm. Blaszka liściowa jest na szczycie zaostrzona. Powierzchnia mieczowatych liści jest gładka i lśniąca, a jasne pręgi, które biegną w poprzek, czynią ją podobną do skóry węża, stąd nazwa wężownica. Znakomicie wygląda w każdym wnętrzu, lecz wprost idealnie w minimalistycznych wnętrzach.
Czytaj też:
Najlepsze rośliny do sypialni. Produkują nocą tlen i oczyszczają powietrze
Sansewieria, różne odmiany
Najpopularniejszą odmianą tego sukulenta jest sansewieria gwinejska. Istnieje jednak wiele odmian sansewierii. Istnieją gatunki, których liście, ciemnozielone są obramowane szerokim jasnym (białym lub beżowym) pasem. To na przykład odmiany Golden Hahnii i Laurentii. Sansewieria po kilku latach osiąga pokaźne rozmiary, ponieważ jej liście są trwałe (trzeba uważać jedynie na wiotkie młode liście).
Są jednak także odmiany niskie, które nie dorastają do takiej wysokości, np. wspomniana już wcześniej odmiana karłowa Golden Hahnii. Jej liście, szerokie, o jasnym rancie tworzą rozetę. Z powodzeniem nadają się więc do małych wnętrz. Sansewieria cylindryczna ma stożkowe liście, które dorastają do 80 cm i tworzą płaskie rozety, które wyglądają jak wachlarze. Liście tego gatunku często plecie się w warkocze. Same liście ciemnozielone, nakrapiane jasnymi plamkami wyrastają z podziemnego kłącza, w którym magazynowana jest woda.
Popularna jest również odmiana sansewieria zeylanica, jedna z najpiękniejszych i najbardziej uniwersalnych. Tworzy kępy szerokich liści, które osiągają długość do 75 cm. Ten gatunek ma oliwkowo-zielone liście.
Sansewieria zakwita, lecz niezbyt często. Jej drobne kwiaty podobne do lilii zebrane są na sztywnej łodydze. Bardzo przyjemnie pachną.
Sansewieria, uprawa
Sansewieria jest bardzo łatwa w uprawie. Dlatego nazywa się ją żelaznym kwiatem. Nadaje się znakomicie do wszelkich przestrzeni publicznych, w których zapewnienie właściwej opieki może być utrudnione. To roślina dla zapominalskich.
Sansewieria szczególnie niewybredna jest pod względem światła i temperatury. Możemy ją uprawiać zarówno w półcieniu, jak i w pełnym słońcu. Dobrze się czuje w chłodniejszych i niezbyt dobrze oświetlonych lokalach. Należy uważać jednak, by temperatura, w której znajduje się roślina, nie spadła poniżej 10 stopni Celcjusza.
Sansewieria powinna być podlewana, gdy ma zupełnie sucho i to niewielką ilością wody. Zbyt obfite i częste podlewanie, podobnie jak mróz może ją zabić.
Ziemia dla sansewierii powinna być żyzna z dodatkiem gliny i piasku. Sprawdzi się uniwersalna mieszanka do kwiatów doniczkowych, która dostępna jest dosłownie w każdej kwiaciarni. Na dnie pojemnika, w którym sadzimy roślinę, należy ułożyć ok 3 cm drenażu, który wchłonie nadmiar wody. Sansewieria najlepiej wygląda w szerokich donicach. Szerokie doniczki ułatwiają rozrost rośliny.
Gdy sansewieria ma za mało światła, następuje blednięcie liści i zanikanie pasków. Natomiast gnicie liści i brunatne plamy świadczą o zbyt obfitym podlewaniu. Gdy liście schną – roślina ma za sucho i za gorąco.
Sansewieria to roślina, którą należy przesadzać. Młodsze rośliny przesadzamy średnio co dwa lata, a starsze co 3.
Warto jest raz na tydzień przetrzeć jej liście wilgotną szmatką. Do sansewierii nie używamy nabłyszczacza.
U nasady liści sansewierii mogą pojawić się szkodniki – kolonie, mało ruchliwych, różowych robaczków o długości około 5 mm, występują one w białych kłaczkach przypominających watę. To wełnowce. Co robimy? Roślinę opryskujemy insektycydem Actellic 50 EC (0,1 proc.) albo smarujemy denaturatem, owady usuwamy pęsetą.
Sansewieria, rozmnażanie
Młode rośliny można uzyskać na dwa sposoby, oba są bardzo proste i skuteczne. Przez podział dorosłych roślin, albo z sadzonek liściowych.
Rozmnażanie przez podział
Najlepiej robić to późnym latem. Kępę sansewierii dzielimy na dwie lub trzy części. Każdą z części pozostawiamy w spokoju na kilka dni, by rany w kłączach się zagoiły, w ten sposób unikniemy chorób grzybowych. Następnie poszczególne części wsadzamy do osobnych doniczek do żyznego podłoża (uniwersalna mieszanka dla kwiatów doniczkowych). Pamiętajmy o warstwie drenażu.
Rozmnażanie z sadzonek liściowych
Aby zrobić takie sadzonki należy uciąć u nasady ostrym nożem dwuletni liść, po czym tniemy go na poprzeczne paski o długości około 5 cm. Ich dolne części umieszczamy w podłożu, którego górną warstwę stanowi wilgotny piasek. Donice przykrywamy słojem. A całość ustawiamy w jasnym miejscu w temperaturze około 20 stopni Celcjusza. Po około 5-6 tygodniach nowe rośliny przesadzamy do doniczek. Odmiany pierwotnie zabarwione nie zachowują swoich właściwości estetycznych, lepiej więc rozmnażać je metodą przez podział.
Sansewieria, ceny
Sansewieria gwinejska nie jest droga. Jej ceny zaczynają się od 30 zł. Sansewieria cylindryczna jest nieco droższa. Większe egzemplarze kosztują około 100 zł.
Czytaj też:
Fiołek afrykański, uprawa i pielęgnacjaCzytaj też:
Monstera dziurawa (monstera deliciosa), ta moda nie przemija!