Remontując mieszkanie w bliźniaku, właściciele myśleli o dzieciach – dwójce maluchów, ale też – jak mówią – o swoich wewnętrznych dzieciach, które wciąż chcą się bawić i każdy dzień traktować jak nową przygodę. Dlatego, gdy rozmawiali o projekcie z architektką Florence Charro z pracowni Indee Design, stanowczo podkreślili ten aspekt sprawy. Wnętrza miały być jasne, radosne i nie wykluczające najmłodszych ze wspólnych przestrzeni. Przeciwnie – wnętrza tradycyjnie „dorosłe”, takie jak kuchnia czy salon miały zawierać elementy specjalnie o dzieciach pomyślane. Dlatego zamiast zbiegać na obiad po schodach, maluchy mogą zjechać w pobliże stołu szeroką rynną.
Salon na skrzyżowaniu dróg – każdy tu trafi
Dwupoziomowe mieszkanie mieści się w bliźniaku stojącym przy jednej z zielonych ulic Plateau-Mont-Royal, dzielnicy mieszkaniowej Montrealu. Pierwotnie wnętrza były ciemne i ponure, podzielone na wiele niewielkich pomieszczeń. Projektantka otworzyła przestrzeń, także w pionie – nad klatką schodową i częścią strefy dziennej nie ma sufitu, dzięki czemu światło z górnej kondygnacji dociera na dół, ułatwia to też komunikację między domownikami. Salon z wygodnymi kanapami, przeniosła na środek parteru, wzorując się na rozkładzie tradycyjnych marokańskich domostw (riad). Teraz krzyżują się w nim wszystkie drogi.
Salon z kanapami jest jak dziedziniec w marokańskim domu – tu zbiegają się wszystkie drogi
Kotara osłania przejście do dalszej części domu, daje teatralny efekt i poprawia akustykę otwartej przestrzeni
Zabudowa kuchenna
Część blatów roboczych w kuchni znajduje się pod zjeżdżalnią
Miękkie lądowanie na parterze zapewniają wielkie poduchy
Frontowa część domu jest jak sklepowa witryna. Można ją zasłonić kotarą
Schody wsparto na długim podeście. Są w nim schowki na sprzęt sportowy
Barierki zabezpieczające schody są jednocześnie wspornikiem dla doniczek. Żółte przeszklenie to okienko do łazienki dzieci
Na piętrze korytarz zmieniono w strefę aktywnej rozrywki
Ścianka wspinaczkowa – super pomysł na aktywność w domu
Żółta łazienka – wszystko jest tu na miarę dzieci
Wejście do pokoju rodziców
Sypialnia rodziców – nad wezgłowiem łóżka szyba, która oddziela wnętrze od łazienki
Łazienka rodziców, częściowe otwarcie poprawia optycznie proporcje wąskiego wnętrza
Zamiast korytarza – plac zabaw
Na piętrze też jest centralna strefa wspólna – tu już całkowicie przeznaczona do zabawy. Jest w niej siatka rozpięta nad kuchnią i jadalnią (można na niej leżeć lub skakać), ścianka wspinaczkowa, kącik zabaw, regały z książkami dla dzieci i dorosłych, schody z barierkami, które jednocześnie służą jako wertykalny kwietnik i wejście na zjeżdżalnię. Wokół tej przestrzeni rozlokowane są sypialnie i łazienki. Rodzice mają własną – potrzebują mieć miejsce tylko dla siebie. Ich łazienka, długa i wąska, ulokowana jest za... wezgłowiem łóżka. Żeby poprawić optycznie proporcje wnętrza, część ściany przeszklono.
Jak światło zmienia kolory we wnętrzu?
Pierwotnie w domu brakowało światła. Otwarcie przestrzeni częściowo poprawiło sytuację, ale Florence Charro pomyślała też o tym, żeby tak rozplanować przestrzeń, by maksymalnie wykorzystać naturalne światło od świtu do zmierzchu. Rano słońce wpada z dziedzińca przed domem, w południe przez świetliki. W zależności od natężenia oświetlenia zmienia się samo wnętrze, np. perforowana stal, z której zrobiono część podłóg i schody raz jest granatowa, innym razem czarna.
Czytaj też:
Mieszkanie przyjazne dzieciom. Jak to robią Skandynawowie?Czytaj też:
Naklejki na ścianę – sposób na błyskawiczną i niedrogą metamorfozę pokoju dziecka