W dzielnicy Tetuán, gdzie industrialna przeszłość spotyka się z nowymi inwestycjami, powstało wnętrze będące manifestem współczesnego minimalizmu. Casa Teruel – dawniej studio architektoniczne – dziś jest mieszkaniem o otwartym planie. Beton, stal, cegła i drewno nie tworzą kontrastów, lecz współgrają, dając przestrzeni pulsującą rytmiczność.
Tetuán – dzielnica w transformacji
Madrycka dzielnica Tetuán przechodzi obecnie dynamiczne zmiany. Leżąc na styku centrum i peryferii, łączy różnorodność społeczną z architektoniczną niejednoznacznością. W jej tkance urbanistycznej coraz częściej pojawiają się puste przestrzenie – poprzemysłowe hale, opuszczone lokale usługowe, dawne studia – które architekci wykorzystują jako nośniki nowej jakości. Casa Teruel to jeden z najciekawszych przykładów tej transformacji.
Odsłonić strukturę – odzyskać światło
Głównym założeniem projektu było zachowanie autentycznego charakteru miejsca. Architekci postanowili odsłonić surową konstrukcję budynku: betonowe belki, zarysowane stropy, ceglane ściany – wszystko to, co w tradycyjnych remontach często się ukrywa, tutaj zostało podkreślone. Dzięki temu przestrzeń zyskała nie tylko głębię i charakter, ale również zwiększono dopływ naturalnego światła, łącząc fasadę frontową z dziedzińcem w sposób płynny i intuicyjny.
Minimalizm oparty na kontraście materiałów
Choć projekt może sprawiać wrażenie ascetycznego, zastosowane materiały są bogate w faktury i znaczenia. Ściany z cegły i zeskrobany beton nadają wnętrzu wyrazisty rys, podczas gdy meble z brzozowej sklejki wnoszą ciepło. Podłoga z jasnoszarego samopoziomującego się betonu tworzy jednolitą, neutralną podstawę. Lustra w ościeżach szklanych pustaków delikatnie multiplikują światło, potęgując efekt przestrzenności.
Kuchnia ze stali, łazienka z kamienia
Kuchnia – całkowicie wykonana ze stali nierdzewnej – jest funkcjonalna, odporna i spójna z industrialnym charakterem wnętrza. Łazienka, wykończona wapieniem, to wyraźny kontrapunkt: kamienna faktura uspokaja i wycisza. Obie strefy pozostają integralne wobec minimalistycznej narracji projektu, w którym nie ma miejsca na zbędne dekoracje – funkcja i forma są nierozerwalne.
Przestrzeń, która się zmienia razem z mieszkańcami
Casa Teruel została zaprojektowana jako dom dynamiczny – dostosowujący się do stylu życia jego mieszkańców. Centralnym elementem jest przechodnia łazienka, która łączy sypialnię z elastyczną przestrzenią. To pomieszczenie może pełnić różne funkcje – być domowym biurem, dodatkową sypialnią lub zostać włączone do salonu jako przestrzeń rekreacyjna. Taki układ odpowiada na rosnącą potrzebę adaptacyjności mieszkań – szczególnie w kontekście pracy zdalnej, elastycznych godzin życia i redefinicji pojęcia „domu”.
Autorzy projektu: Jorge Borondo i Ana Petra Moriyón
Jorge Borondo
Architekt, założyciel pracowni Jorge Borondo Estudio, która od 2020 roku realizuje projekty o zróżnicowanej skali – od mebli po opracowania urbanistyczne. Pracownia skupia się głównie na zamówieniach prywatnych oraz konkursach architektonicznych, obejmujących projekty mieszkaniowe, biurowe, komercyjne i wielofunkcyjne.
Jorge Borondo ukończył studia architektoniczne na EPS CEU w Madrycie oraz School of Architecture na Syracuse University w Nowym Jorku. Jest również absolwentem programu MBArch w zakresie zaawansowanych studiów architektonicznych na ETSAB, gdzie specjalizował się w teorii, historii i kulturze architektury. Występował w roli jurora i wykładowcy gościnnego na uczelniach takich jak FADU UBA i Universidad Nacional de La Matanza w Buenos Aires, Universidad Dar-Al Hekma w Dżuddzie oraz USP CEU w Madrycie. Jego prace – zarówno teksty, jak i realizacje – były publikowane w mediach krajowych i międzynarodowych.
Ana Petra MoriyónProjektantka przestrzeni w Accenture Song, gdzie koncentruje się na tworzeniu doświadczeń łączących świat cyfrowy i fizyczny, z naciskiem na interakcje przestrzenne.
Galeria:
Minimalistyczne mieszkanie, projekt Jorge Borondo + Ana Petra Moriyón
Ukończyła architekturę na USP CEU w Madrycie oraz Aalto University w Helsinkach. Doświadczenie zdobywała w pracowniach architektonicznych podejmujących tematy urbanistyczne i teoretyczne. Pełniła funkcje jurorki i wykładowczyni w prestiżowych instytucjach, takich jak Architectural Association w Londynie, IED, Universidad de Alcalá oraz Elisava.
Czytaj też:
Święta po hiszpańsku. Wnętrze malarki Lulu Figueroa DomecqCzytaj też:
Marmur, dębowe drewno i Le Corbusier. Zajrzyj do modernistycznego mieszkania w kamienicy przy Litewskiej