Wełniane dywany wracają do łask, zwłaszcza aranżacje w stylu vintage PRL czy międzynarodowego stylu Mid Century Modern nie mogą się bez nich obejść. Puchate, tkane na płasko i kilimy, używane i nowe – żeby zdobiły wnętrze, trzeba je regularnie prać (mniej więcej co dwa lata, a jeśli leżą w miejscach intensywnie uczęszczanych, nawet raz do roku). Najlepiej byłoby oddać dywan do specjalistycznego czyszczenia, ale to kosztowna usługa – w zależności od zakresu prac (można zamówić samo pranie, ale też ozonowanie, impregnowanie, suszenie, pakowanie itp.) cena wynosi od około 35 do 50 zł za metr kwadratowy, do tego trzeba doliczyć transport, wniesienie itp. Można jednak pokusić się o własnoręczne upranie wełnianego dywanu. Jak to zrobić?
Pranie dywanu – przygotowanie
Każdy dywan przed praniem trzeba dobrze odkurzyć z dwóch stron i wytrzepać. To konieczne, inaczej kolejny krok, czyli czyszczenie, będzie trudne i pracochłonne. Odkurzanie najlepiej zacząć od spodu, ponieważ wibracje pomogą usunąć kurz i zanieczyszczenia, które utknęły pomiędzy włóknami.
Jeśli masz w domu odpowiedniej wielkości posadzkę wykładaną kafelkami, możesz dywan uprać w pomieszczeniu. My jednak rekomendujemy pranie na zewnątrz – ja robię to na trawniku przed blokiem. W takim przypadku pierwszym krokiem jest sprawdzenie podłoża – sprzątam trawnik, kiedyś rozkładałam folię, ale zrezygnowałam z tego zabezpieczenia. Rozkładając dywan na podjeździe, trzeba się upewnić, że nie ma na nim resztek benzyny lub oleju. Co jest potrzebne do samodzielnego uprania dywanu?
- Płatki mydlane lub mydło marsylskie w płynie.
- Szczotka o miękkim, najlepiej naturalnym włosiu.
- Duża miska.
- Czysta gąbka.
- Woda – najlepiej, gdy można podłączyć wąż do ujęcia, np. w piwnicy. W innym wypadku przyda się pomoc kogoś, kto będzie donosił kanistry z czystą wodą. Trzeba jej naprawdę dużo.
- Myjka ciśnieniowa bardzo ułatwia i przyspiesza pracę. Jeśli jej nie masz, popytaj znajomych, może ktoś zechce pożyczyć?
- Ściągaczka do wody, może być taka, jakiej używa się do mycia szyb.
- Soda oczyszczona (opcjonalnie).
Pranie dywanu – czynności krok po kroku
Szczotką zwilżoną w dobrze rozrobionej pianie szorujemy dywan miejsce przy miejscu, a następnie dokładnie spłukujemy. Jeśli był bardzo brudny, czynność powtarzamy. Kiedy pierzemy dywan vintage, np. kupiony na targu staroci, który zalatuje stęchlizną dobrze jest użyć dodatkowo pasty z sody oczyszczonej i wody, działa odkażająco i neutralizuje zapachy. Ważne, by często myć szczotkę i zmieniać wodę. Przed płukaniem dywanu nadmiar piany warto zebrać gąbką lub ściągaczką.
Do płukania dywanu trzeba się przyłożyć, bo jeśli zostaną na nim resztki mydła, będą później przyciągały bród. Tutaj myjka ciśnieniowa jest niezastąpiona!
Suszenie dywanu po praniu
Po upraniu powieś dywan do wyschnięcia, najlepiej na zewnątrz (ja zostawiam go na trzepaku, można też rozwiesić go na balkonie). Wbrew pozorom upał nie sprzyja dobremu schnięciu, najlepszy jest pogodny, ale wietrzny dzień i niska wilgotność powietrza. Złota polska jesień jest w sam raz!
Jeśli nie masz możliwości suszenia dywanu na powietrzu, rozłóż go na podłodze w domu (drewniane powierzchnie trzeba koniecznie zabezpieczyć grubą folią i co jakiś czas sprawdzać, czy nie dzieje się z nimi coś złego). Ważne, żeby dywan wisiał lub leżał płasko, nie miał zagnieceń i nierówności. Warto go co jakiś czas odwrócić, żeby równomiernie sechł. W pomieszczeniu można uruchomić wiatrak, ale nie podkręcajmy temperatury!
Szczotkowanie dywanu
Kiedy dywan jest już całkowicie suchy, warto go wyszczotkować tak, żeby włókna nie były posklejane i pogniecione. Także dywan tkany na płasko można „uczesać”, wykorzystując do tego czystą i suchą szczotkę o bardzo miękkim włosiu, żeby nie poszarpać powierzchni i nie powyciągać nitek.
Czytaj też:
Jak usunąć plamę z dywanu? Znamy sposób na każdą z nichCzytaj też:
Trwałe i piękne dywany na taras w każdym stylu